Zwarte mannen en witte wijven in Nijkerk…

De intocht is geweest en de goedheiligman is weer in ons land met zijn helpers. Eigenlijk geen idee of de Hervormde scholen in Nijkerk en Barneveld nu weer massaal aanschuiven bij het Sinterklaasjournaal, en dat boeit me eerlijk gezegd ook niet.

Moet iedereen lekker zelf weten. Maar wat me wel intrigeert is de associatie van dergelijke verhalen over witte wieven in relatie tot geloof. Nijkerk is een gelovige gemeenschap, door de bank genomen, maar tegelijkertijd zijn juist in deze christelijke regio ook erg veel verhalen te vinden over bijzondere verschijnselen; witte wieven. En dat was nu toch net de discussie?

In de sagenwereld
Dit hield me nog meer bezig toen ik het boek ‘In De Sagenwereld’ las, van onze eigen Laakbaarcolumnist Merit Roodbeen en Maranke Pater. Terwijl ik net de heftige reacties over de witte wieven op Facebook lees, heb ik ondertussen ook het boek op schoot en blader het door. ‘Heel vaak ligt er aan een sage een oude gebeurtenis ten grondslag’, zo lees ik. En al lekker weglezend bij het haardvuur, kan ik heerlijk even griezelen bij de goed geschreven verhalen uit het boek. Over weerwolven, spoken, kraaien, het graf op Salentein en… witte wieven. De verzamelaar van al deze sagen en legenden, Frans Kragt, was overigens een zéér gelovig man. Hij hield enorm van deze oude volksverhalen, dus voor mij onduidelijk dat het nu geassocieerd wordt met iets slechts en het geloof.

Witte wieven
‘Witte wieven nemen een grote plaats in in de verbeelding van ons mensen’, zo staat er geschreven. Niet alleen dus vroeger, in de tijd van de sagen en vertellingen, maar het is actueler dan ooit met Sinterklaas in ons land. De witte wieven. ‘Ze waren er, ze verschenen soms en daarmee uit’. Ook wordt er in het boek uitgelegd dat het ontmoeten van een witte vrouw het gevolg kan zijn van een angstvisioen. Dat de verbeelding in de nacht op hol kan slaan en je soms denkt iets te zien en dat het normaal gesproken gezichtsbedrog is.

Veel witte wijven in Nijkerk
Of je er nu in gelooft of niet, de witte wieven horen bij Nijkerk. Er is een heel verhaal gewijd aan de witte wieven van Nijkerk, het twaalfde verhaal in het boek: meerdere verschijnselen worden beschreven. ‘De witte vrouw van Neude’, vlakbij Driedorp. Ze werd vaker gezien en uiteindelijk bleek het de bloeiende struik de meidoorn te zijn. Maar… ook bij Salentein werd ze gezien, de witte vrouw. Dat liep minder goed af. Of ‘de witte vrouw van Den Uul’ bij de Doornsteeg in de buurt. En dan nog een bij het oude landgoed Watergoor en die van Den Hoek of Diermen. Genoeg verhalen over verschijningen van witte vrouwen dus.

Pas maar op…
Ondertussen is het een bijpassend sfeertje buiten terwijl ik dit schrijf: de wind giert om het huis, de storm rukt de tuinstoelen van z’n plek en is het buiten donker en nat. En ik moet nu mijn zoon van hockey halen… Hmmm… Ietwat alert rijd ik naar de hockeyclub. Zag ik daar onderweg bij de Doornsteeg nu iets over het veld bewegen? Een wit wijf of toch het schijnsel van autolampen? Ik hou het in deze tijd van het jaar maar op Amerigo. Pas maar op in de nacht, Sinterklaas. Daken zijn glad en nat.

2015-41

Over Monique van Rooyen
Monique is eigenaar van MOVARO proces|communicatie|advies en houdt zich bezig met belevingscommunicatie. Ze is een snelle en creatieve denker die in de analyse niet om de hete brij heen draait, in de oplossingen energie creëert en bij de implementatie de vaart er in houdt. Betrek Monique bij een project of proces en er ontstaat gegarandeerd beweging. Haar motto: echt effect door beleving!

LAAKBAAR
Vier columnisten midden in het werkgebied van nijkerk.nieuws.nl ontmoeten Nijkerk, Nijkerkerveen en Hoevelaken. Elke week een nieuwe column waarin je kunt lezen wat Marcelle Warringa, Merit Roodbeen, Monique van Rooyen – Staal en Wendy Traa bezig houdt.

Elke maandag een nieuwe column online

 

Dossier:
Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen