Soms krijg je zomaar een goede ingeving als je wat zit te mijmeren voor de kachel, vlakbij die heerlijk geurende spar met lichtjes en ballen erin.
Onze kerstboom, middelpunt van het huis. Knus en tevreden staat hij er nu al weer een week. Je komt er op de mooiste ideeën en reflecties. En heel even schoot door me heen: als wethouder Marly Klein onder haar boom zit, zal ze misschien ook tot inkeer komen? En opeens zeker weten: dat zwembad moet toch maar gewoon op de Luxoolseweg blijven nu in Vathorst op steenworp een veel mooier bad komt? Wie weet. Maar ik dacht ook: wacht eens, ik mis iets in het hart van Nijkerk rond deze tijd. En dat is niet alleen reflectie, maar wel iets wat zou kunnen aanzetten tot reflectie…: een grote, vriendelijke reus op het plein. Een kerstboom. Met lichtjes. En ballen. En wenssterren.
Grootse droomboom
Ik zie het al helemaal voor me: hoe een ruisende kerstboom ons plein komt verwarmen met zijn kerstgevoel. Misschien zelfs twee reuzen, maar dat is wellicht teveel gevraagd. Een bij de ijsbaan, voor het Regthuys en naast het Glazen Huys en een op het Molenplein naast de verwaaide vrouw, waar je in zijn zwiepende armen je kerstwensen kan hangen.
Dat is een hele mooie –nieuwe- traditie die je steeds vaker ziet (ver)schijnen, ook in Nijkerk. De Wens voor je Medemens stond in Paasbos, de Lionsclub zet er elk jaar eentje in de Postkamer en ook bij Prins Heerlijk stond een kleine wensboom. Dat zijn mooie, belangrijke initiatieven!
Die moeten navolging vinden, liefst groots!
Het voorbeeld ervan vond ik –toevallig toevallig- vorig jaar in Oslo, waar ik met mijn gezin in de kersttijd rondstruinde. Daar stond mijn droomboom: een metershoge kerstboom, geworteld in de aarde en versierd met kerststerren vol wensen voor licht, vrede of ‘gewoon’ en fijne nieuwe man voor oma. Het was ontroerend om te lezen en ja, je kunt daar natuurlijk heel cynisch over doen, je kunt het volledig als sentimenteel wegzetten, maar in wezen hebben mensen toch dezelfde wensen (zoals Barack Obama zo mooi verwoordde in zijn inauguratiespeech, bijna acht jaar geleden): toekomst voor je kinderen, liefde, vrede, in jezelf en met de mensen om je heen en in de wereld. Des te meer we ons dat herinneren, dat uitdragen, des te meer dit in de wereld kan zijn, des te dichterbij het komt. Die vrede.
Energie is alles
In Tibet hebben ze dat allang begrepen. Overal waar je komt hangen (het hele jaar door overigens) de meest prachtige teksten en overdenkingen op vlaggetjes te wapperen in de wind. De Tibetanen geloven dat de wind de goede energie van de teksten verspreid over de wereld. Dat is een mooie gedachte, en misschien zit er zelfs een kern van waarheid in. Nu wetenschappers steeds vaker hun eerdere ‘feiten’ moeten herzien en alle materie uit energie blijkt te bestaan, is deze oude traditie opeens niet alleen een mooi plaatje voor toeristen –met die wapperende, rafelige vlaggetjes in het zonlicht- maar ook iets van echte betekenis, voor de hele wereld.
Dus waarom niet? Waarom niet in Nijkerk een grote- kerstboom op het plein (met lichtjes! ballen! kerstwensen!)? Een wensboom, of een droomboom? Iets positiefs? Een fijne plek om te schuilen, je eigen leven eens te overdenken, een ander wat warmte te schenken. Ook op zondag wordt onze stad dan opeens gezellig. Want met een kerstboom, een ijsbaan open op zondag, is het ook voor horeca erg aantrekkelijk om open te gaan. Vanaf twaalf uur, gewoon doen toch?! Kunnen de mensen uit de kerk zo doorfietsen richting plein en alle andere mensen die niet naar de kerk gaan, komen ook gewoon omdat ze allang weten hoe fijn het kan zijn op het plein! En natuurlijk houden we rekening met onverhoopte wens-boeven, die zijn we voor, we zetten een brievenbus bij de boom die elke dag geleegd wordt met de echte, vaak niet direct voor andermans ogen bestemde, wensen. Zo kunnen de wenssterren stralen in de boom met daarop een tipje van de sluier…, een woord bij een diepere wens in de brievenbus.
En gemeente en lieve medeburgers: dit kan gewoon duurzaam. Er hoeft maar een keer (flink) geld te worden gespendeerd (oké, en wat onderhoud). Je kunt namelijk een flink gat laten graven, een grote boom (gesponsord door een van Nijkerks weldoeners?) laten overkomen uit Zweden (leuk! Ik wil mee ophalen!) en ‘m dan met kluit en al op het plein plaatsen. Goed laten wortelen, water, aandacht en liefde geven en dan eens kijken hoe deze droomboom zijn werk doet in het hart van Nijkerk!
En mogen wij van Laakbaar dan alvast een wens ophangen? Alle lieve medeburgers, raadsleden, burgervaders (officieel en onofficieel): een heel vrolijk kerstfeest en vol goede intenties, wijsheid en plezier het nieuwe jaar in!
Over Wendy Traa
Wendy Traa (1973) is kinderboekenschrijfster, leerkracht, kinderyogadocent en historica. Ze woont samen met haar man Siebren, dochters Bloeme en Veerle en hond Noortje sinds 2008 in Nijkerk. Ze is oprichtster en eigenaar van De Open Plek.
LAAKBAAR
Vier columnisten midden in het werkgebied van nijkerk.nieuws.nl ontmoeten Nijkerk, Nijkerkerveen en Hoevelaken. Elke week een nieuwe column waarin je kunt lezen wat Marcelle Warringa, Merit Roodbeen, Monique van Rooyen – Staal en Wendy Traa bezig houdt.
Elke maandag een nieuwe column online