Twee weken geleden schreef mijn collega Nelleke over een sportzomer zonder voetbal, hoe leuk en divers dat was.
Ik kan haar mening alleen maar onderschrijven: ik heb genoten van sporten die ik helemaal niet kende. Eenmaal gegrepen door de wedstrijdspanning leefde ik met iedere Nederlandse sporter mee.
Als ik op het schoolplein andere ouders spreek, valt me op dat bijna alle jongetjes en ook veel meisjes op voetbal zitten. Het is bijna bijzonder als je kind iets anders doet, zeker onder jongens.
Dat voetbal zo aantrekkelijk is als sport om je kind op te doen, komt niet alleen door het feit dat je er niet veel voor nodig hebt (benen en een bal). Als je lid wordt van een voetbalclub, kost je dat in verhouding weinig geld, je kind krijgt meerdere trainingen per week en op zaterdag worden er wedstrijden gespeeld. Je krijgt veel voor weinig dus. Zelfs een complete outfit behoort tot de voorzieningen.
Hoe anders is dat met andere sporten. Zit je kind op een sport als paardrijden of tennis, dan moet je als ouder flink dieper in de buidel tasten. De lessen moet je meestal apart betalen, naast het lidmaatschap. Train je meer dan 1x per week, dan betaal je dus gewoon meer. Voor wedstrijden moet je apart inschrijfgeld betalen. Je outfit wordt zeker niet gratis verstrekt door de club, die kun je maar beter op een of ander verlanglijstje zetten.
Ik vind dat jammer, want er is toch geen bal aan als bijna alle kinderen hetzelfde doen (lees: voetbal)?
In mijn ogen zou het dus niet meer dan logisch zijn als juist de niet zo grote sporten gepromoot en gesteund worden door de gemeente. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik een tijdje geleden hoorde dat veel sportclubs niet op subsidie van de gemeente kunnen rekenen omdat ze niet in de categorie ‘basissporten’ vallen. Is (financiële) steun niet juist bedoeld voor de zwakkeren, voor de clubs die het hoofd op eigen kracht moeilijk boven water kunnen houden?
In de Nijkerkse sportnota staat het volgende: ‘De gemeentelijke inzet richt zich op een stevig fundament aan sportaccommodaties en de ondersteuning van een aantal basissporten. Het Nijkerkse sportaanbod blijft daarmee divers en een kwalitatief hoog niveau houden.’
Ik snap niet hoe je een divers aanbod houdt als je alleen de basissporten ondersteunt. Die twee staan haaks op elkaar. Volgens mij houd je alleen een divers aanbod als je de clubs die het moeilijk hebben ondersteunt om toch hun activiteiten te ontplooien tegen een normaal tarief.
De basissporten (in de categorie buitensporten) uit de sportnota zijn handbal, hockey, korfbal, voetbal en atletiek. Nu vind ik persoonlijk voetbal een vreemde eend in de bijt als je kijkt naar de criteria zoals die in diezelfde sportnota zijn aangegeven om als basissport aangemerkt te worden:
‘Voor het bepalen van de basissporten in Nijkerk zijn de volgende criteria leidend. Er is sprake van:
een landelijk algemeen aanvaarde sport;
een sport die in nagenoeg elke gemeente van Nederland wordt beoefend;
een door mensen ondernomen lichamelijke activiteit;
een sport die een bijdrage levert aan de doelstellingen van het gemeentelijk sportbeleid in algemene zin, aan de sportstimulering van doelgroepen en hun motorische en algehele ontwikkeling;
een sport die in de openbare ruimte of op de commerciële markt niet wordt aangeboden;
sportbeoefening zonder winstoogmerk;
een sport die zonder gemeentelijke steun niet kan worden aangeboden
Hou je voetbal langs deze criteria, dan zou het niet scoren op de laatste drie punten. Voetbal is bij uitstek een sport die je ook in de openbare ruimte kunt beoefenen. Een sport zonder winstoogmerk is voetbal ook niet echt, als je ziet hoeveel geld erin omgaat (in hoeverre dat in Nijkerk ook is, durf ik niet te zeggen overigens, maar landelijk geldt dat zeker). Maar met zo ontzettend veel jeugdleden lijkt voetbal me ook geen sport die zonder gemeentelijke steun niet kan worden aangeboden. En tóch valt het onder de basissporten, en krijgt voetbal dus wel subsidie van de gemeente.
En een sport als tennis bijvoorbeeld niet.
Zou het niet beter zijn om een soort ondersteuningssysteem in te stellen, waarbij je – net als bij de belastingen – de sterkste schouders de zwaarste lasten laat dragen?
Kun je bijvoorbeeld geen ‘subsidieschalen’ instellen, zodat de club voor de eerste 100 jeugdleden 50 euro per lid krijgt, voor het 101e t/m het 200e lid 35 euro per lid en voor alle leden daarboven 20 euro, om maar wat getallen te noemen? Dan krijgen kleinere clubs in verhouding meer geld, en grote verenigingen minder.
Het zou mijn steun hebben, ik hou niet zo van eenheidsworst. Bovendien: een bloeiend verenigingsleven wordt met alleen het ondersteunen van basissporten niet bepaald gestimuleerd.
Over Merit Roodbeen
Merit Roodbeen is opgegroeid met en tussen de boeken. Na haar studie Nieuwgriekse Taal- en Letterkunde heeft ze jarenlang gewerkt bij boekhandel Roodbeen, waar ze ook eigenaar van is geweest. Inmiddels heeft ze de overstap gemaakt naar de uitgeverij, en heeft ze haar eigen uitgeverij Nabij Producties. Ze woont sinds 1994 in Nijkerk met haar man Robert, met wie ze drie kinderen heeft.
LAAKBAAR
Twee columnisten midden in het werkgebied van nijkerk.nieuws.nl ontmoeten Nijkerk, Nijkerkerveen en Hoevelaken. Elke twee weken een nieuwe column waarin je kunt lezen wat Nelleke den Besten en Merit Roodbeen, bezig houdt.
Elke twee weken een nieuwe column online
