Op een stuk oud papier trof ik maandag thuis een krabbel aan: “Column-idee: waarom geen blauwe bak?”
Ik kon daar wel een antwoord op bedenken. Het legen van zo’n extra kliko voor plastic afval kost natuurlijk veel geld. En waarom zou je daarin investeren als inwoners ook zelf bereid zijn hun kunststofoverschot weg te brengen? Toch zette de vraag me aan het denken.
Sorteren loont
In Nijkerk zijn we best aardig bezig met afvalscheiding. Er zijn in onze stad genoeg plekken waar je terecht kunt met je oude plastic, sappakken, glas, papier, batterijen, kleding, etc. Wat nog overblijft is groente-tuin-en-fruit-afval (GFT) dat gratis wordt opgehaald en – als je goed scheidt – een klein beetje rest. Juist omdat de verwerking van die rest wel geld kost, word je als inwoner gestimuleerd het overschot te beperken.
Plastic melkfles
In de jaren dat mijn vriend en ik samenwonen zijn we afval steeds beter gaan scheiden. Hoe het met de rest van Nijkerk zit, weet ik niet precies, maar overlopende containers op de milieupleinen doen vermoeden dat meer inwoners hun ‘grondstoffen voor recycling’ netjes gesorteerd wegbrengen. Toch is meer voorlichting geen overbodige luxe. Onlangs stond ik mijn zooi af te leveren op een plek waar de luikjes voor plastic en sappakken net waren omgedraaid. Een vrouw voor mij in de rij worstelde met haar plastic melkfles. Ze aarzelde of ze die bij sappakken zou droppen, want melk was toch geen sap? Er zijn kennelijk mensen die niet helemaal snappen dat je afval op soort materiaal sorteert. Niet op wat er in heeft gezeten.
Verborgen goudmijn
In het dorp waar ik in mijn puberteit woonde, haalde de plaatselijke jeugdvereniging maandelijks het oud papier aan huis op. Dat leverde namelijk geld op. En dat is nog steeds zo. Scholen die oud papier inzamelen verdienen daar ook nu nog een extra zakcentje aan. Op afvalloont.nl ontdekte ik dat dit ook voor ander afval geldt. We brengen elke week een verborgen goudmijn naar de milieupleinen. Dit levert het op: papier en karton – €0,04 per kilo, kleine elektrische apparaten en metaal – €0,05 per kilo, textiel en frituurvet – €0,10 per kilo en (verpakkings)plastic en drankkartons zelfs €0,15 per kilo. Zijn we ons daar van bewust?
Prikkel
Dat er naast inzamelplekken bij scholen en goededoelenorganisaties veel verzameld wordt bij supermarkten – die daar blijkbaar geld aan over houden – vind ik nog tot daar aan toe. Daar staat namelijk tegenover dat het aangeboden afval ook verwerkt moet worden en dat is hard werken. Bovendien ben ik blij dat ik het kwijt kan op een plek waar ik toch al regelmatig kom. Maar waar is de prikkel voor supermarkten om minder (overbodig) verpakkingsmateriaal te (laten) produceren, als zij het ‘statiegeld’ opstrijken voor onze milieubewuste inzet? Het verbaast mij elke week weer hoeveel plastic afval wij altijd hebben. Die behoefte aan een blauwe bak begrijp ik daarom goed. Minder plastic produceren kan ook een oplossing zijn. Dus roep ik supermarkten op: mag het een onsje (of tonnetje) minder zijn?
Over Nelleke den Besten
Nelleke den Besten studeerde journalistiek, maar werkt momenteel als marketing-/communicatieadviseur bij een verzekeraar en als tekstschrijver. Met haar schrijfbedrijf Snars geeft zij een positieve betekenis aan het woord ‘snars’, dat doorgaans alleen in ontkennende vorm gebruikt wordt. “Ik snap er geen snars van” is verleden tijd, want haar teksten zijn helder, raak en effectief. Het is Nellekes ambitie de woorden van iedereen als niemand anders te schrijven.
LAAKBAAR
Twee columnisten midden in het werkgebied van nijkerk.nieuws.nl ontmoeten Nijkerk, Nijkerkerveen en Hoevelaken. Elke twee weken een nieuwe column waarin je kunt lezen wat Nelleke den Besten en Merit Roodbeen, bezig houdt.
Elke twee weken een nieuwe column online
