ZANDVOORT – Wilbert van den Burg heeft zijn sterke seizoen in de Clio Cup Benelux bekroond met de titel in de Challenge-klasse. De Nijkerkse ondernemer maakte het tijdens de Formido Finaleraces in Zandvoort spannender dan hij vooraf hoopte, maar had aan een derde en een vierde plaats voldoende om de concurrentie achter zich te houden.
De coureur van het Visual Art Clio Cup Team toonde zich al tijdens de trainingen een van de snelste rijders op Circuit Park Zandvoort. Dat was geen verrassing, want ook eerder dit seizoen boekte hij al een overwinning op het circuit in de duinen. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen, want er stond nogal wat op het spel: de titel. Van den Burg arriveerde in Zandvoort als klassementsleider, gevolgd door Benjamin van den Berg en Peter Schreurs, met respectievelijk 13 en 14 punten achterstand. De buit was dus nog niet binnen, maar Van den Burg had in ieder geval de beste papieren.
De Nijkerkse ondernemer verschafte zichzelf een nog betere uitgangspositie door de pole position voor de eerste race te veroveren, al leverde dat niet het gewenste resultaat op. De start verliep namelijk alles behalve vlekkeloos. “Ik wilde toeren maken voor de start, maar de auto begon al te rollen. Ik was bang daarvoor bestraft te worden en gaf daarom pas gas toen de startlichten uit gingen”, vertelde Van den Burg, die direct een aantal concurrenten langszij zag komen. “Vervolgens ging ik te voorzichtig de Tarzanbocht in en spinde ik. Gelukkig raakte niemand me, zodat ik flink kon doorstampen en uiteindelijk nog vierde werd. Daarmee hielden we de schade beperkt, want Schreurs won en Van den Berg eindigde als tweede.”
Van den Burg wist dat hij ook in de slotrace genoeg zou hebben aan een vierde plek, maar hij maakte het voor zichzelf én zijn aanhang nog even behoorlijk spannend. Hij startte opnieuw als eerste, maar kon niet anders dan eieren voor zijn geld kiezen. In dit geval betekende dat Schreurs en Van den Berg voorbij staken en onderling mochten uitmaken wie de slotrace zou winnen. “Ik kon er echt niet bij blijven”, legde de coureur uit. “We waren namelijk bijna een seconde te langzaam, dus ik heb al snel voor het veilige plan gekozen. Dat betekende niet dat ik een makkelijke middag had, want ik heb continu gevochten met Teun van Dam en Maurits Sandberg. Natuurlijk wist ik dat de vierde plek me genoeg punten zou opleveren om kampioen te worden, maar ik wilde ten koste van alles naar het podium. Ik had dus weinig keuze, want P3 was het hoogst haalbare en die plek heb ik uiteindelijk gelukkig kunnen vasthouden.”
Wat volgde was een behoorlijke ontlading, want niet alleen Van den Burg beleefde een spannend half uur. “Het team was ontzettend blij met het resultaat, want ook zij hebben de race met klamme handjes gevolgd. De ontlading was enorm, vooral ook omdat we dit seizoen van alles hebben meegemaakt: van de mooie overwinningen tot de opgeblazen motor in Zolder. Dat ik mezelf nu kampioen kan noemen heb ik absoluut te danken aan het harde werk het team en daar ben ik ongelofelijk trots op.”
