Te midden van ontelbare Oostenrijkse dorpjes ligt de Weissensee; een prachtig meer omgeven door bossen en bergen. In de winter is dit hét toevluchtsoord voor schaatsers. Honderden fanatiekelingen, waaronder de leden van de Schaats- en Skeelervereniging Nijkerk, laten de teleurstelling van de Nederlandse winter achter zich om hier de Alternatieve Elfstedentocht te schaatsen.Dit jaar voor de 27e keer.
Er vinden drie tochten plaats in de derde en vierde week van januari. Waar het meer en alles daaromheen vorig jaar verstopt lag onder een witte deken van bijna twee meter hoog, is nu bijna alles groen. Een zegen voor het ijs, dat volgens vele Weissensee-veteranen nog nooit zo goed is geweest.
Een fijn begin voor de 28 Nijkerkers die dinsdag 27 januari aan de start staan. Terwijl omroeper Jannes de minuten aftelt tot het startschot, worden benen losgeschud en buffs rechtgetrokken. Het zijn de laatste voorbereidingen voor het begin van de toertocht. Het is tijd om te focussen, het laatste moment voor de schaatsers om zich mentaal voor te bereiden op de tocht die gaat komen. Om klokslag zeven uur wordt het startsein gegeven en met de zon nog verstopt achter de besneeuwde bergtoppen van de Dolemieten, glijden de eerste ijzers over de start/ finish-lijn.
Even later, als de zon haar licht op het ijs laat weerkaatsen, kun je de slierten gekleurde pakken steeds makkelijker volgen naar de rand van het meer. In grote en kleine groepen rijden ze de vier lussen van 12,5 kilometer uit naar de start/finishlijn om vervolgens weer opnieuw te beginnen. Keer op keer op keer – alles voor dat felbegeerde kruisje.
Helaas houdt het voor de Nijkerkse Jan van Dasselaar al snel op. Na drie rondjes blijft hij bij de verzorgingspost haken achter de schaats van een ander en gaat hij onderuit. Door één ongelukkige val is zijn schaatsavontuur voorbij: hij breekt zijn kuitbeen. “Ik baal natuurlijk wel”, aldus Van Dasselaar, in het peloton ook “Dakpan” genoemd. “Van de 25 keer dat ik de Elfstedentocht heb geschaatst, heb ik hem pas één keer eerder niet uitgereden – ook vanwege medische omstandigheden. Maar hoewel het jammer is, vind ik het geen drama. Ik heb de Tocht al heel vaak uitgereden en volgend jaar probeer ik het gewoon weer. Al kijk ik dan wel wat beter uit als ik een mandarijntje haal.”
Terwijl Dakpan de rest van de Alternatieve bekijkt vanaf de zijlijn, schaatsen de overige Nijkerkers stug door. Eén van hen gaat als een speer, zelfs als aan het begin van de middag een stevige wind op komt zetten. Met een fantastische tijd van 6:45:33 eindigt Henri van Ramshorst zijn zestiende ronde op de Weissensee, waarmee hij de derde plaats pakt. Iets wat geen enkele Nijkerker ooit eerder deed.
De Alternatieve Elfstedentocht is een initiatief van Amsterdammer Aart Koopmans. In 1974 organiseerde hij de allereerste Tocht in Lillehammer in Noorwegen, maar toen het ijs daar het jaar erop niet betrouwbaar bleek, ging hij op zoek naar een nieuwe plek voor zijn evenement. Na deze georganiseerd te hebben in onder andere Amerika en Polen kwam hij in 1989 terecht op de Weissensee in Oostenrijk.
bijdrage van Lisanne van de Bunt
