ZEEWOLDE – Mocht er al sprake zijn van een ‘Angstgegner”, dan heeft Hoevelaken dat syndroom voorlopig even van zich afgespeeld.
Op verplaatsing won Hoevelaken zaterdag met 2-0 van Zeewolde. Die overwinning werd na afloop als zeer nuttig bestempeld. In de statistieken moet namelijk worden teruggegaan tot 2004, voordat er een Hoevelakense overwinning op Zeewolde kan worden genoteerd. De laatste onderlinge confrontatie dateert van het seizoen 2013-2014, de finale van de nacompetitie. Na een verliespartij op eigen veld sloot Hoevelaken dat seizoen af met een afgetekende 4-0 nederlaag in Zeewolde. Geen tweede klasse voor Hoevelaken, wel voor Zeewolde, waaruit het vorig seizoen na twee afleveringen weer degradeerde.
Aansluiting niet willen verliezen
Net als Hoevelaken kent Zeewolde geen flitsende competitiestart. De ploegen die zaterdag op Sportpark De Horst tegenover elkaar stonden hadden beiden in zeven wedstrijden al vier nederlagen moeten slikken. Dat schiet niet hard op in de puntentelling. Er stond derhalve het nodige op het spel om niet de aansluiting te verliezen en vooral de spelers van Hoevelaken waren daarvan in de eerste helft goed doordrongen. Hoewel het spel erg rommelig oogde, deelde Hoevelaken in de eerste doorgang de lakens uit. Dat leidde tot een 1-0 voorsprong in de rust, maar 2-0 of 1-1 behoorde eveneens tot de mogelijkheden. De speldenprikken van Zeewolde waren namelijk niet ongevaarlijk.
Voorsprong door “Fallrückzieher
Het voor Hoevelaken mooiste spelmoment viel te beleven van de 33e tot de 35e minuut van de eerste helft. Via een prachtige voetballende combinatie, opgezet door Michel van de Bunt, kwam de Hoevelakense aanvoerder zelf oog in oog met de doelman van Zeewolde. Michel van de Bunt schoot de bal goed tegendraads in, maar een treffer bleef uit, omdat genoemde doelman de kans van Hoevelaken tot een hoekschop ‘degradeerde’. Dit was een klusje voor Simon de Boer, die de bal echter belabberd voor gaf. De defensie van Zeewolde mengde zich in de malaise, want doordat de bal slechts half geraakt werd bij het wegwerken, ging het leren monster bij de eerste paal de lucht in. Daar was Edwin Duijst ter plaatse om met zijn rug naar het doel middels een Fallrückzieher de bal via de onderkant van de lat over de lijn te laten belanden. Hoevelaken kwam daarmee verdiend op voorsprong en ging met deze marge een kwartier later ook verdiend rusten.
Uitbraak voldoende voor winst
In de tweede helft was Zeewolde het leeuwenaandeel van de wedstrijd de bovenliggende partij. Ballen net naast alsmede goed defensief ingrijpen hielden Hoevelaken echter in de race. Maar net als Zeewolde in de eerste helft, had Hoevelaken ook in de tweede helft wat speldenprikken in huis. Eén daarvan was een verlossende. Na een snelle uitbraak van Patrick Kloppenburg op links wist de vleugelaanvaller de bal in de eerste van de acht extra speelminuten bij Joeri van den Hoeven te krijgen. Met een eenvoudige beweging passeerde de gelegenheidsspits de doelman van Zeewolde en schoof de bal vervolgens kinderlijk eenvoudig tegen de touwen. Met deze treffer was het billenknijpen gedaan, de overwinning in de tas, maar de mooiste fase van de wedstrijd nog niet beschreven.
Harry Oussoren was content met de overwinning. Uiteraard. Het rommelige spel baarde hem meer zorgen, maar niet direct na de belangrijke puntenwinst. Die zorg is voor later. Verder plaatste ook centrumverdediger Pascal de Jong wat kanttekeningen. Ondanks het feit dat Hoevelaken de ‘nul’ hield en er scherper werd verdedigd dan in voorgaande wedstrijden, vond ook hij dat er nog wel wat timmerwerk te doen is. De uitkomsten daarvan kunnen op zaterdag 5 november worden aanschouwd, wanneer Hoevelaken op Kleinhoven BAS uit Biddinghuizen ontvangt.
bjjdrage van Robert Kreuning
