Het was heel er goed bedoeld, en toch
De kloof tussen arm en rijk lijkt steeds groter te worden.
Er wordt figuurlijk gemoord in dit kleine ‘rustige’ landje
Deze week las ik ergens; we gaan weer terug in de tijd. Een tijd waarin geen respect is voor iedereen. Met als gevolg dat er eigenlijk weer een schandpaal is opgericht. Niet letterlijk natuurlijk. Een schandpaal waar iedereen, ja echt iedereen de kans maakt om aan genageld te worden.
Compleet onverwacht een enerverende middag
Dus een kwestie van wat dieper het bos in. Daar zijn genoeg open plekken om even aan de slag te gaan. Met de gedachte in het achterhoofd zo min mogelijk het wild te storen is er al gauw een plek gevonden.
Met práten vul je geen gaten, hoezo volksvertegenwoordigers.
Als ik het zo aanhoor besef ik dat achter vele deuren enorm gerekend moet worden om het hoofd boven water te houden. Er moeten vele keuzes gemaakt worden en ik hou mijn hart vast. Spreek je nood uit, alleen zo kun je elkaar steunen.
Ze zijn echt meer dan een bedankje waard
Nu denk je waar gaat dit over, wacht ik leg het je uit. Hiernaast hebben ze al jaren een hulp voor het ‘zware’ werk. Superfijn zou je denken maar helaas blijft mevrouw maar klagen.
Lekker warm voor op de bank
Op mijn vraag waar ze toch altijd die bijzondere tassen opduikelt, haalt ze haar schouders op en zegt laconiek:” ‘k Zou het niet weten. ‘k Ben nou één keer gek op tassen.
Koppie erbij dus
Opletten dus, rommel op de weg kan super gevaarlijk zijn.
Elke dag Werelddierendag
“Heb jij je hond nog even extra verwend afgelopen dinsdag. Het was dierendag. Tijdens verschillende tv-programma’s waren er dieren aanwezig. Het onderwerp van gesprek.”