Een gevarieerde tentoonstelling met verschillende disciplines, in deze expositie zijn o.a. glasobjecten, fotografie, abstracte objecten, olieverfschilderijen en porselein te zien.

Autonoom fotograaf JACOBIEN DE KORTE (Den Haag) heeft oog voor detail. Haar zorgvuldig samengestelde series vertonen een boeiend lijnenspel, wat op het eerste gezicht sterk en abstract oogt. Maar ook schoonheid en verstilling gaan hand in hand. En wie langer kijkt ervaart ook het mysterieuze, want wat gebeurt er en wat zien we? Dat kan de beschouwer zelf invullen. Het werk van BEN BODT (Arnhem) ontwikkelde zich de afgelopen 40 jaar in een cyclische beweging. Realistische kleurpotloodtekeningen werden opgevolgd door abstracte onderwerpen in olieverf. In plaats van het grafische karakter van de tekeningen kwam het schilderachtige. Het realisme in vorm en kleur komt tot uitdrukking in de stillevens. De daarin geschilderde voorwerpen roepen door hun isolement t.o.v. de omgeving soms een gevoel van vervreemding op. De werken van MANJA HAZENBERG (Amsterdam) zijn geometrisch abstract. De afmetingen van de objecten zijn gebaseerd op de getallenreeks van Fibonacci. Het is een ritmisch spel van verhoudingen en van vorm en restvorm. Soms is het een samenstelling van vrijwel identieke elementen, waarbij het geheel meer is dan de som der delen. De objecten zijn gemaakt van zink. Het oppervlak is ofwel onbewerkt, of bewerkt met zuren, waardoor contrasten ontstaan in kleur en textuur. De inspiratiebron en rode draad in de glasobjecten van WILLEM VAN OIJEN (Amsterdam) zijn de (deels nog) aanwezige rijke historie in kunst en cultuur van traditionele bevolkingsgroepen. Gegrepen door de expressieve vormgeving in decoratieve toepassingen, soms ook met een spiritueel karakter, verwerkt en vertaalt hij in een eigen beeldtaal: grafisch abstract met figuratieve verwijzingen, ornamentaal met een sculpturaal karakter. In de ingetogen menselijke figuren stelt RACHEL DAENG NGALLE (Amsterdam) de interactie, de onderlinge relaties tussen mensen met alle mogelijkheden en gebreken centraal. De vorm en richting die de huidige samenleving aanneemt, arrogantie, gebrek aan respect, communicatie en tolerantie zijn thema’s die meestal in haar objecten terug komen. Zij hoopt dat haar glasobjecten vragen oproepen en wil door de confrontatie de toeschouwer prikkelen tot bezinning en reflectie. Reflecties in, op of bij het water zijn voor YVONNE STOPPELSTEEN (Leusden) de inspiratiebron tot het maken van schilderijen in acryl en daarna met olieverf. Soms gebruikt ze, om structuur te krijgen in de onderlaag, gemengde materialen, waaronder gemalen steenmaterie; lava. Door de kleuren in het water, beïnvloed door zonlicht en het gesteente, raakt zij gefascineerd. Zij fantaseert en schildert de reflecties.