Ja hoor, twee rode remlichten, ik sta weer stil, op de A1.
Terwijl ik op de linkerbaan metertje voor metertje opschuif, zie ik rechts van me drie bedrijfswagens waar ik graag even bij stilsta.
Op de eerste bedrijfswagen staat met grote letters NoName Facilities. NoName? Een wonderlijke keuze, vind ik. Ik probeer me voor te stellen hoe dat is gegaan. Iemand start een bedrijf met ‘facilities’, gaat naar de Kamer van Koophandel en moet dan zijn bedrijfsnaam opgeven. Ja jemig, bedrijfsnaam? Nee, ik heb nog geen naam. GeenNaam, nou doe dat dan maar. Maar wel in het Engels natuurlijk, want dat klinkt interessant. Of de man is fan van BZN. In navolging van Jan Keizer en Annie Schilder wil hij directeur zijn van een Bedrijf Zonder Naam.
Terwijl mijn gedachten nog aan het meanderen zijn, rij ik stapvoets langs een rode bestelauto van Max Tak, boom & tuinverzorging. Ik schiet in de lach, denk aan andere bedrijfsnamen waar de naam van de eigenaar wel heel eigenaardig aansluit bij het werk van het bedrijf: Edwin Kist uitvaartverzorging, Beenhakker revalidatiematerialen en oogarts I.C. Notting.
Ik denk ook aan het artikel dat ik las over de verkiezing van de leukste merknamen van 2017. Initiatiefnemer en juryvoorzitter Hans Prummel, eigenaar van De Naamafdeling, legt in dat artikel uit dat een slim gevonden merknaam op originele wijze iets vertelt over het aanbod, onderscheidend is, meerdere lagen kent en eventueel ook nog een kwinkslag bevat. De winnaar van 2017 werd Eau Eau Den Haag, een bedrijf dat flessen, karaffen en glaswerk verkoopt om op een sjieke manier kraanwater te serveren. Deze bedrijfsnaam voldoet aan alle criteria, volgens Prummel. Andere namen in de categorie bijzondere bedrijfsnamen zijn zeilmakerij Bootkapje, meubelstoffeerderij De Stofwisseling en patatzaak Hans en Frietje. En dan hebben we de allermooiste nog niet eens genoemd: pedicurepraktijk Bel me Teen.
Tevreden bedenk ik dat Ben Tekstschrijver ook aan de criteria van Hans Prummel voldoet. Intussen kruip ik langs een grote vrachtwagen. Nergens een bedrijfsnaam, nergens een logo, alleen linksboven op het witte doek de tekst: Liebe für jeden, hass für keinen. Hier word ik stil van. Wat een prachtig statement, en dat op een vrachtwagen. Wat ‘bezielt’ de eigenaar om voor deze tekst te kiezen? De vrachtwagen rijdt me als een witte vredesengel voorbij, de boodschap blijft hangen. Liefde voor iedereen, haat voor niemand, van wie is deze uitspraak?
Later zoek ik op internet de herkomst van de uitspraak op. Het is het motto van de uit India afkomstige moslimgemeenschap Ahmadiyya Moslim Jamaat. In Duitsland heeft deze geloofsgemeenschap ongeveer 35.000 leden. ‘Wees nederig in geest, vriendelijk, zachtaardig en toegeeflijk, leef met iedereen mee en wens hen het goede’, zegt de stichter van deze gemeenschap. Zij staan voor de vreedzame islam en zoeken de dialoog, ook met andere geloofsrichtingen. Ik lees op Wikipedia dat de ahmadimoslims in andere delen van de wereld tot op de dag van vandaag worden vervolgd door moslims die hardere lijnen volgen. Gek toch dat je met zo’n vredelievende boodschap en zo’n liefdevol motto zo’n haat kunt oproepen. Mooi dat deze witte engel op de snelweg deze mooie levensles met zich meevoert. Een mooie plek ook voor een boodschap als deze, de geest staat namelijk nooit in de file.
Ben Tekstschrijver
Tekst nodig? Laat woorden werken. Ben Tekstschrijver uit Hoevelaken schrijft voor alle sectoren, zorg en welzijn is zijn specialiteit.
Meer informatie? Meer blogs lezen? Kijk op mijn site. Nooit meer een blog missen? Word vaste lezer. Meld u aan via de website.
