Deze week stelden we vast 10 jaar met nijkerk.nieuws.nl in de weer te zijn.
Waarom doen we dat eigenlijk?
Om te beginnen heel simpel: ik wilde met pensioen niet achter de geraniums en heel veel hobby’s heb ik niet. Het lezen van een boek is aan mij niet besteed. Groene vingers heb ik niet. Sporten is alleen maar leuk om er verslag van te doen. Voor vrijwilligerswerk ben ik niet in de wieg gelegd.
Wat dan wel?
Lokaal nieuws!
De interesse daarvoor begon in 1976 bij Radio Radboud, de ziekenomroep in geboortestad Nijmegen. Met sport , NEC bijvoorbeeld en nieuws, heftige demonstraties bijvoorbeeld rond de Zeigelhofgarage, die er nooit kwam.
Daarna mee geholpen aan de op- en inrichting van de HALO in Harderwijk en mee vormgegeven aan Radio Stad Nijkerk (nu A1 Mediagroep).
Tot daar in 2006 abrupt een einde aan kwam. Mijn meisje Marjon en ik verdwenen toen van het magUzien.tv-toneel, de veel bekeken kabelkrant van de lokale omroep.
Mediastilte dus tot 2010. We begonnen samen aan nijkerk.nieuws.nl . Maar Marjon is toch meer van het volleyballen en kampioenen maken dan van het lokale nieuws. Dus toen ik in 2012 stopte als uitgever bij ThiemeMeulenhoff, had ik alle kans en tijd om me met nijkerk.nieuws.nl bezig te houden.
Wat heeft me dat gebracht?
Veel ontwikkelingen, bijvoorbeeld rond video, met één camera, met meer camera’s, met de drone en pas nog live uitzenden.
Maar belangrijker: heel veel mensen leren kennen, oppervlakkig, maar ook in de diepte, bijvoorbeeld door mooie interviews.
Jammer genoeg zijn er ook teleurstellingen. Het Niekarkse journaille is niet groot, maar de verstandhoudingen niet best.
Het zij zo
Desondanks vind ik het heel leuk om u hyperlokaal nieuws te brengen, ook dank zij de mensen, die ik eerder al genoemd heb.
Ik ga daar (samen met anderen, soms met mijn meisje) nog tijden mee door, want ook een filmpje kijken boeit me eigenlijk nauwelijks. Ik volg liever de lokale gebeurtenissen.
