Heb je het ook gezien. In de supermarkt liggen de vijfdecember snoeperijen alweer in de schappen.
Column juffrouw Raadgever
Met een pak speculaas brokken in de hand komt ze binnen. Beetje vroeg in het jaar, het is nog maar half september, maar niet minder lekker, toch. Ze vertelt dat ze eerlijk gezegd niet van plan was geweest om ook maar iets van al dat lekkers mee te nemen. Maar ze had drie keer gezegd; ga je weg of ik pak je weg. Lachend gaat ze zitten. En houd het pak omhoog: nou het ging niet weg dus en dit is het resultaat. Uit haar tas plukt ze ook nog een zak met chocolade omhulde kruidnoten. Sorry, een sterk staaltje van weinig zelfbeheersing. Haar gezicht spreekt boekdelen. Ze heeft gelijk al die verleidelijke lekkernijen zijn moeilijk om voorbij te lopen. Dan vertrouwt ze me toe dat ze het eigenlijk ook wel jammer vindt om álles over de datum te laten gaan. Vers gebakken is het toch het lekkerst. Nou dat over de datum laten gaan, daar kunnen we nog wel een boom over op zetten. Daar loopt het niet zo’n vaart mee. Over zelfbeheersing trouwens ook vindt ze. Beide zijn we het er wel over eens dat we allebei verslaafd zijn aan vooral chocolade. Daarom hebben we ook altijd zo’n lol samen. Chocolade maakt blij, of het nu een fabel is of niet maakt ons niets uit. Verschillende soorten en smaken kunnen we elkaar echt wel aanraden. Vooral die dikke repen puur of melk. Met hazelnoot of karamel. Tjonge als we het ons zo even herinneren zijn er al heel wat repen en figuren onze monden in gegaan. Maar echt we vallen allebei voor de hard wordende chocola over ijs. “O, ja reageert ze enthousiast, De Polonaise, ken je hem nog; een nestje van merengue, onderin een flinke scheut advocaat en daarop heerlijke roomijs met daarover chocolade wat keihard wordt en dan een fijne dot slagroom.” Als we elkaar aankijken krijgen we spontaan de slappe lach. Het water staat ons in de mond. Beschamend of toch niet.
Dan vraagt ze of ik ook de smaak van chocolade in de mond heb nu. Helaas jammer genoeg niet maar daar is natuurlijk wel wat aan te doen. Bij ons is altijd wel iets dergelijks in huis. We slaan samen nog even lekker door met onze liefde voor de chocolade. In welke vorm dan ook. Ze heeft nu de blokken chocolade op een stokje ontdekt. Bitter, melk of karamel het maakt niet uit. In een grote mok, aanvullen met warme melk en genieten. En trouwens de Polonaise maakt ze tegenwoordig thuis, heerlijk. Nu lijkt het net of we niet anders doen dan van chocolade te snoepen. Nee dus. Te veel is niet lekker het moet een traktatie zijn en daarom is het in het weekend vaak feest. En dan komt ze ineens met, ”Bestaan er nog wel rumbonen. Daar at ik vroeger met gemak een doos van leeg.” Ze vertelt dat ze een keer moest oppassen. De drie kindertjes lagen heerlijk te slapen en zij had zichzelf met wat drinken en een doos rumbonen op de bank geïnstalleerd. Lekker een warme gebreide deken over de benen en een avondvullend spelprogramma op TV. Het was super spannend want de teams waren aan elkaar gewaagd. Het was een soort zeskamp tussen verschillende plaatsen in Nederland. Een idee om dat weer eens te organiseren. Geen BN ’s ergens op een tropisch eiland maar gewoon burgers of sportverenigingen uit verschillende plaatsen tegen elkaar. Kan superleuk zijn en nog goed voor de onderlinge verhoudingen ook. Maar goed, dat even terzijde. Toen de winnaars eindelijk bekend waren was de grote doos rumbonen leeg en De chocolade, de rum en de vele suikers zaten in haar maag. Echt duizelig of teut was ze er niet van geworden maar, doe maar niet. Je wordt er uiteindelijk misselijk van. Toen de ouders van de kinderen thuiskwamen en ze de lege doos zagen had ze alleen het excuus gehad dat het zeskamp spel heel erg spannend was geweest. Elke keer als ze weer op moest passen stond er, jawel een doos rumbonen voor haar klaar. Nou dat vond ze niet erg hoor. Gelukkig paste ze daar niet wekelijks op. Dan zou ze nu tonnetjerond zijn. Maar wel heerlijk.
We zijn het er wel over eens dat onbeperkt dooreten geen goed idee is. Maar de verleiding zal straks alleen maar toenemen met de maand december in het vooruitzicht. Het enige wat ze elkaar en iedereen dan maar aanraden is; kom niet te vroeg in het jaar, in de buurt van chocolade kikkers en fondant, taaitaai, speculaas enzovoort ze zijn onweerstaanbaar. Alleen maar ter bescherming van jezelf.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
