Taal is voortdurend in beweging.
Nieuwe woorden worden geïntroduceerd, oude raken in onbruik, en wat op het ene moment als de correcte spelling wordt beschouwd, is een halve eeuw later opeens volstrekt archaïsch. Voor plaatsnamen is dat niet anders. Zo was Nijmegen niet altijd Nijmegen. De stad heeft aardig wat plaatsnaambordjes versleten voor het bij de huidige naam uitkwam; Ulpia Noviomagi, Nouimagi, Niumaga, Neomage, Nimagna, Numegen, Nymegen…
Maar wat nou als we dat natuurlijke proces volkomen negeerden? Als de eerste term die voor een plaats is gebruikt in steen wordt gebeiteld, in een notariële akte wordt vastgelegd, in de grondwet wordt bijgeschreven en van de daken wordt geschreeuwd als de enige, eeuwige, onveranderbare naam? Dan krijg je een kaart als deze.
Bron: Berkel, G. van & Samplonius, K. (2006) Nederlandse plaatsnamen: herkomst en historie. Utrecht: Prisma.
