Het is een typerend beeld bij de wedstrijd sc Hoevelaken – Zwart-Wit ’63: twee voormalige supporters van het jaar, trouwe volgers van de Hoevelakense hoofdmacht, die met de rug naar het veld gekeerd volgen wat er op het veld ernaast afspeelt.
Met deze situatieschets is eigenlijk de wedstrijd tussen beide in 1963 opgerichte verenigingen verteld.
Hoevelaken startte aardig tegen Zwart-Wit, waartegen het nog het één en ander had goed te maken. De eerste twintig minuten werden er, met name via Coen Bos, wat leuke aanvallen opgezet, maar tot echt gevaar leidde dat niet. Na een kwart wedstrijd daalde het niveau van de wedstrijd naar een bedroevend niveau, met de tweede helft als dieptepunt. Beide ploegen, en dan vooral Hoevelaken, wisten in aanvallend opzicht vrijwel niets te creëren.
Na vijf kwartier spelen viel het eerste feit te noteren en dat was een treffer van de gasten uit Harderwijk, die uit de lucht kwam vallen. De ver voor zijn doel opererende Hoevelakense doelman Sjoerd Kloppenburg werd geklopt door een bal over hem heen. De volgende momenten die het noteren waard waren vielen in de extra tijd. Het eerste moment was de tweede gele kaart voor Jordi Vonder, die eerder naar de douche mocht. Het spel speelde zich op dat moment al tien minuten in de hagel af, een bui die de emotie van de wedstrijd prima weergaf. Net voor het fluitsignaal maakte Zwart-Wit nog een tweede treffer, waarmee het vonnis voor Hoevelaken werd getekend.
Ondanks de nederlaag blijft Hoevelaken in het linker rijtje. Paaszaterdag, wanneer in het Amersfoortse Vermeerkwartier tegen CJVV moet worden aangetreden, mag Hoevelaken proberen zelf weer eens de punten te pakken. Kansen creëren en zelf scoren is dan wel een voorwaarde. Dat laatste is de hoofdmacht in april nog niet gelukt.
bijdrage van Robert Kreuning
