DOORNSPIJK – “Ik had wel een ander slot verwacht voor de winterstop. We hebben niks te vertellen. We worden overal afgetroefd”. Het zijn de slotwoorden in het voetbaljaar 2011 van Jan van den Heuvel. De Hoevelakense trainer zorgde met die mededeling een kwartier voor het einde van de laatste wedstrijd van Hoevelaken in de eerste competitiehelft voor een ongevraagde analyse. En daarvan was geen woord gelogen. Na vier goede wedstrijden op rij speelde Hoevelaken in Doornspijk niet alleen tegen DSV, maar ook voor een groot deel tegen zichzelf. Mede door het gladde en zware veld was er van goed combinatiespel geen sprake, waardoor er nauwelijks vlotte aanvallen vielen te noteren. Daarnaast deed DSV hetgeen, waarvoor Hoevelaken juist de laatste weken veel complimenten kreeg: kort verdedigen op man en bal. Hoevelaken had met dit agressieve spel de grootste moeite, net als met de snelle aanvallers van DSV. De verdedigers hadden de handen vol en konden nauwelijks grip krijgen op de Doornspijkse voorwaartsen.
DOORNSPIJK – “Ik had wel een ander slot verwacht voor de winterstop. We hebben niks te vertellen. We worden overal afgetroefd”. Het zijn de slotwoorden in het voetbaljaar 2011 van Jan van den Heuvel. De Hoevelakense trainer zorgde met die mededeling een kwartier voor het einde van de laatste wedstrijd van Hoevelaken in de eerste competitiehelft voor een ongevraagde analyse. En daarvan was geen woord gelogen. Na vier goede wedstrijden op rij speelde Hoevelaken in Doornspijk niet alleen tegen DSV, maar ook voor een groot deel tegen zichzelf. Mede door het gladde en zware veld was er van goed combinatiespel geen sprake, waardoor er nauwelijks vlotte aanvallen vielen te noteren. Daarnaast deed DSV hetgeen, waarvoor Hoevelaken juist de laatste weken veel complimenten kreeg: kort verdedigen op man en bal. Hoevelaken had met dit agressieve spel de grootste moeite, net als met de snelle aanvallers van DSV. De verdedigers hadden de handen vol en konden nauwelijks grip krijgen op de Doornspijkse voorwaartsen.
“De ploeg waarvoor de winterstop eigenlijk helemaal niet goed uitkomt, is Hoevelaken”, viel er deze week in de regionale pers te lezen in de voorbereiding op de wedstrijd tegen DSV. Met de wijsheid van achteraf had Hoevelaken maar wat graag een weekje eerder rust gehad. In plaats van met een goed gevoel de feestdagen in te gaan, moet er eerst een kater worden weggewerkt na de 3-0 nederlaag. Hoevelaken gaat daarmee de winterstop in als hekkensluiter van het linkerrijtje. Vorig seizoen rond deze tijd was Hoevelaken nog koploper, maar dan van het rechterrijtje. Vooralsnog is Hoevelaken de grijze middenmoot nog niet ontlopen, al is dat wel de doelstelling die het technische duo Jan van den Heuvel en Eric Vos zich voorafgaande aan de competitie had gesteld. De pijlen moeten daarom gericht worden op de tweede competitiehelft.
Voor de neutrale toeschouwer begon de wedstrijd tussen DSV en Hoevelaken leuk. Het spel golfde op en neer, met gevaar voor beide doelen. Hoevelaken kreeg al in de tweede minuut een vrije trap te nemen op een aantrekkelijke plek, maar de bal verdween over het doel. In de tegenaanval kreeg DSV een open kans, maar zonder zelf te weten hoe haalde Mark Buitink de bal voor de doellijn weg.
Ruim vijf minuten later kreeg Jan Weyn een kopkans na een goede voorzet van Ruud Kassenaar, maar hij kon onvoldoende achter de bal komen om goed in te koppen. De tegenaanval van DSV leverde vervolgens wel succes op. Na een ‘vrije doorloop’ schoot DSV-aanvaller Bert van Minnen de bal strak in de bovenhoek.
Na deze treffer liep Hoevelaken achter DSV, zichzelf en de feiten aan en dat leverde na een half uur spelen een tweede afstandschot op van DSV. Stefan Bakker schoot hard in, Mick Bos, enigszins gehinderd door de laagstaande zon, wist de bal te keren, maar het leer, dat loodrecht weer naar beneden kwam, eindigde achter de doellijn: 2-0.
Na de thee kwam Hoevelaken al na driekwart minuut goed weg toen één van de snelle DSV-aanvallers een open kans onbenut liet na weer een snelle aanval. Het bleek slechts uitstel van executie. Na een ingooi van Hoevelaken, nota bene halverwege de helft van de tegenstander, werden de slapende Hoevelakers verrast door een bal over de verdediging, waardoor de hoop plotseling was gevestigd op Mick Bos. De doelman wist de eerste inzet te keren maar kon daarna niet voorkomen dat Bert van Minnen zijn tweede treffer liet aantekenen.
Met Peter van der Weerd voor de geblesseerde Raymond Buis en later Tim van Soeren en A-junioor Berry de Winter voor Jan Weyn en Jelle Groosjohan moest Hoevelaken nog een tijdje door met het leegdrinken van de gifbeker. Ruud Kassenaar was met een hard schot nog dichtbij een treffer, maar net als later in de wedstrijd Mick Bos, stond de doelman met een goede redding een treffer in de weg. Hoevelaken verloor daarmee voor de vierde keer op rij in Doornspijk.
De eerste competitiehelft zit erop. In een aantal voetballoze weekenden, gevolgd door vriendschappelijke potjes tegen TOV en De Posthoorn in januari 2012, kan het strijdplan voor de tweede competitiehelft worden bepaald. Kan Hoevelaken daarin het niveau halen van de vier wedstrijden voorafgaande aan het duel tegen DSV, dan moet het zorgeloos naar het einde kunnen voetballen. De herstart vindt plaats op 21 januari in Biddinghuizen, wanneer Hoevelaken het gaat opnemen tegen BAS. De seizoenouverture tegen deze ploeg eindigde in 3-3, na een 2-0 achterstand bij rust.
Verslaggever en foto’s: Rpobert Kreining
