Volle Eshof bij première Voormoeders
‘Wonderbaarlijk wat deze man kan’
De première van Voormoeders van Edwin Schimscheimer trekt op zondag 23 november een volle Eshof. Meer dan honderd bezoekers luisteren geboeid naar veertig koorleden en musici. Zij zingen en spelen het verhaal van vier belangrijke Bijbelse vrouwen.
Na afloop glinstert in het licht van de kerklampen een traan op de wang van Quirina Schipper. Ze bedankt Schimscheimer voor de ontroering die hij bij haar teweegbracht. ‘Zo mooi dat iemand dit kan,’ zegt ze even later, ‘de teksten, melodieën, muziek, wat een wonderbaarlijke man is dit toch.’
Schaamte, moed, liefde, hoop
In de coronatijd ligt de muzikale wereld van Edwin Schimscheimer voor een groot deel stil. Hij besluit de tijd te gebruiken om nu eindelijk eens de Bijbel van kaft tot kaft te lezen. Vooral het verhaal van Rachab fascineert hem. In gesprek met dominee Ellie Boot komt hij op het spoor van vier belangrijke vrouwen in de stamboom van Jezus: Tamar, Rachab, Ruth en Batseba. Ze worden de ‘voormoeders’ van Jezus genoemd. Edwin: ‘Hun levens zit vol schaamte, moed, liefde en hoop. Ze worden verstoten en aan de kant gezet, maar komen daar ook weer uit.’
Eén geheel
In liedjes en muziek brengt Schimscheimer de personages tot leven. De vier afzonderlijke composities klinken apart in reguliere kerkdiensten. Ter gelegenheid van 50 jaar Eshof worden ze nu als één geheel uitgevoerd. Ellie Boot is de ‘verteller’ en geeft achtergrond bij de muziek. Arjan en Tijmen de Vries en Joke van der Klok verzorgen beeld en geluid. De presentatie op de beamer en het programmaboekje zijn van Greetje Houwen. Dirigent Edwin Schimscheimer schreef de tekst, componeerde de muziek en bracht 25 doorgewinterde zangers en zangeressen uit meerdere koren en 10 musici bij elkaar.
Jazz-feel
Een van die musici is violist Eunice van Zomeren. Spelen onder leiding van Schimscheimer vindt ze ‘een uitdaging’. ‘Zijn muziek is rijk, veelzeggend, toegankelijk, maar werken met hem vraagt ook flexibiliteit van de musici. Edwin heeft tijdens het spelen muzikale ingevingen. Hij kan dan ineens zeggen: kun je hier even een E-akkoord spelen. Of hij slaat een paar maten niet. Als Edwin dirigeert, moet je met hem in verbinding staan. Je moet hem kunnen volgen: versnellen, vertragen, harder, zachter. Dat voelt bijna als jazz, waar je ook steeds luistert naar wat de ander doet en waar musici elkaar ‘volgen’. Maar als het klikt, voelt het publiek dat. En vanmiddag was die klik er.’
Perfectionist
Schimscheimer is een perfectionist die tijdens het improviseren al nadenkt over hoe hij de tonen de volgende keer nóg beter kan spelen. Over de première vanmiddag is hij ‘voor negentig procent tevreden’. ‘Maar,’ zegt hij, ‘het stuk staat nu wel stevig genoeg om het in de toekomst op andere locaties nog eens te herhalen.’
Fantastisch gedaan
Na afloop bedankt Fokke van der Veer, voorzitter van de stuurgroep van het jubileumjaar, de dirigent en alle musici voor de bijzondere voorstelling. ‘Dat Jericho viel, hoefden we niet te lezen in het programmaboekje. Dat hoorden we duidelijk in de muziek. Fantastisch gedaan!’
Geloof-, hoop- en liefdeshow
Tot slot wijst Van der Veer het publiek nog op de laatste voorstelling van Edwin Schimscheimer in dit jubileumjaar. Op zaterdag 13 december speelt hij samen met zijn dochter en cabaretière Michelle de Geloof-, hoop- en liefdeshow. Samen spelen zij dan hun mooiste liedjes.
Meer informatie en tickets op: www.50jaareshof.nl.
Bijdrage van Ben de Graaf
