Cultuurmakelaar Jacquelien de Jong opent 13 januari om 15.00 uur de expositie.

BADRIAH HAMELINK (Den Haag). Steen heeft een rigide tijdloosheid, die op zijn beurt wordt overschreven door de kunstenaar terwijl ze stenen sculpturen presenteert die er bijna kneedbaar of angstwekkend fragiel uitzien. Dit zou een perfect referentiepunt kunnen zijn voor haar positie in de hedendaagse kunst, omdat je zou kunnen denken dat haar sculpturen gemakkelijk te produceren zijn. Hedendaagse kunst is vergeven met goedkope, wegwerpbare, kunstmatige materialen die treffend kunnen worden bekritiseerd als we naar de sculpturen van Hamelink kijken.

Eef de Graaf Sinds begin jaren tachtig maakt EEF DE GRAAF (Tiel) concrete kunst: datgene verbeelden wat niet zichtbaar is maar wel denkbaar. Construerend met de geometrische basisvormen creëert hij zijn werk. Door artistieke ingrepen doorbreekt hij de geometrische wetmatigheden. Hij bereikt toch balans en evenwicht door al ordenend, combinerend en variërend tot verrassende oplossingen te komen. Eef acht zich schatplichtig aan het Constructivisme en De Stijl maar door aan deze stijlen nieuwe en originele elementen toe te voegen kenmerkt hij zijn werk.

Harm Visser HARM VISSER (Nijkerk) is een denker en zoeker. Hij probeert je te raken met zijn werk. Lagen en lijnen brengen je dieper in zijn werk. “Soms is het zoeken naar ruimte. Fysieke ruimte, maar ook ruimte op mijn paneel. Zoeken naar open plekken, achter bosschages en rietkragen. Je wilt er naar toe, het ervaren. Een plek om even uit te blazen tussen grassen en bomen”, licht Harm toe. Het afgelopen jaar is hij bezig geweest met een nieuwe manier van werken. Nog meer de nadruk leggen op de lagen in het landschap. Alsof je in een kijkdoos kijkt.

Ardje de Graaf Sinds een paar jaar combineert ARDJE DE GRAAF (Tiel) de Japanse stookmethode Raku met het witte goud: porselein. Een verbreding van haar kennis en werkmethode, die niet zo voor de hand ligt en daarom uniek is. De zwarte scherf van Raku gaat een verbinding aan als symbiose met het maagdelijk witte porselein. Het kantachtige porselein heeft een poëtische uitstraling en doordat het heel hoog gebakken is (1280 graden) lijkt het kwetsbaar, maar is het niet. Een verrassende combinatie, een lust voor het oog.

Els van Niekerk ELS VAN NIEKERK (Utrecht). Veel kijken naar kunst en natuur en geraakt zijn door de lijnen en het licht, hebben geleid tot een geheel eigen manier van werken. Na jarenlang schilderen op doek onderzoekt zij nu de mogelijkheden die houtskool, conté en pastelkrijt haar te bieden hebben om tot een goed beeld te komen. Afgewogen vormen en impulsieve lijnen wisselen elkaar af. Zij houdt van strak en eenvoud en schuwt het onverwachte niet, want:

‘Zolang er wit is volgen er meestal wel scènes of gebeurtenissen.’ Uit ‘Wit’, een gedicht van K. Schippers, 2003.