Roodkapje en de Pietenperceptie

Wat ben ik de discussie over zwarte Piet zat! Al heel lang gaat deze discussie gepaard met veel emoties. Zo ook bij mij. De intocht van Sinterklaas in Nijkerk is voor de kinderen en gezinnen een onvergetelijke beleving. Ik kan er met de pet niet bij dat hier een diepe laag van discriminatie onder ligt. Zeker niet bij de kinderen. Ik ben benieuwd welke pieten er in Gouda aanwezig zullen zijn. Undercover Pief-paf-poef-Pieten naast de regenboog-Pieten, zo schijnt…  Het zal toch niet zo zijn dat een kinderfeest niet veilig gevierd kan worden? Waar gaan we naartoe met dit land? Gelukkig woon ik in ons gezellige en kneuterige Nijkerk. Blij te zien dat Sinterklaas ons een brief stuurde met de mededeling dat de pieten gewoon in Nijkerk komen zoals altijd. Waar we onze Zwarte Pieterbazen (hopelijk) gewoon op jetski’s mogen verwelkomen. 

Nu we dan toch in de binnenstad van Nijkerk zijn, eens kijken naar de winkelbeleving: perceptie. Ik schreef daar al eens eerder over, en nee, ik noem geen HEMA! Zoiets als het afsluiten van de Kloosterstraat: in de perceptie van de binnenstadsmanager een goed idee, om er zo een beter winkelrondje van te maken. Hmmm, goed idee? In de perceptie van de kloosterstraat-ondernemers helemaal geen goed idee. Jammer voor Dansstudio Vliek en voor Mariëlle’s Kip, die er net een winkel heeft geopend. In de perceptie van het winkelend publiek: een gedwongen rondje lopen. Soms wil je gewoon even snel. Een tandheelkundige praktijk of een gehoorwinkel zitten doorgaans niet altijd in mijn boodschappenlijstje, om over impulsaankopen daar maar te zwijgen. 

En als ik dan weer thuis ben van mijn korte of lange rondje winkelstraat, fiets ik door ons keurig aangeharkte Nijkerk weer over extra brede fietspaden weer naar huis. Van bezoekende familie en vrienden van buiten Nijkerk hoor ik altijd dat ze het zo heerlijk netjes en groen vinden. Hun perceptie. Ook ongetwijfeld de perceptie van de mensen van Loohorst. Ik zie ze vaak in de perkjes staan, leunend op hun schoffel, even uitrustend van hun harde werk. Ook weer perceptie… In de perceptie van onze Nijkerkse pubers is het allemaal nog niet mooi genoeg en bij gelegenheid sieren zij onze perkjes op met veelkleurige lege chipszakken en blikjes. Toen ik laatst een van hen aansprak op deze daad van creativiteit (het in de struiken werpen van lege blikjes energiedrank), had hij een hele andere perceptie die hij in klare taal aan mij duidelijk maakte. Zodanig, dat ik blij was dat ik mijn hond bij me had. Ook al ziet die er uit als een uit de kluitengewassen teddybeer. Waar is de verantwoordelijkheid voor je eigen perk en stad? Ach, pubers; die zijn druk met andere dingen en in mijn perceptie hebben ouders hebben daar ook niet veel invloed meer op.  

Perceptie is de manier waarop je informatie om je heen verwerkt en daar een mening over vormt; jouw waarheid. Maar, wat is nu dé waarheid? Dat is perceptie, het sprookje van Roodkapje wordt ineens heel anders als de wolf het vertelt. En zo hebben we ook allemaal onze eigen ideeën, percepties, over Nijkerk. Maar feit is dat de perceptie van mensen vaak mijlenver afstaat van de statistische werkelijkheid. 

Dus als jouw perceptie doorgaans ook zo ver van de waarheid ligt, doe er dan je voordeel mee en stel je omgeving gewoon wat mooier voor dan hij wellicht in werkelijkheid is. Dat scheelt in ieder geval een hoop gezeur! En dan wordt het nog leuker en gezelliger in Nijkerk.