Ik ben net terug van een weekje wintersport in Oostenrijk. Het is heerlijk om alle banden met het ‘Nijkerkse thuis’ even los te laten zodat je met een frisse en andere blik naar je leven kunt kijken.
We waren in een plaatsje vlakbij Kitzbühel, in Tirol. Toen ik jong was gingen we ook al naar datzelfde skigebied. Het voelde dan ook echt als thuiskomen, want ik was er jaren niet geweest. Veel was onveranderd: het eigene van dat kleine Oostenrijkse dorpje was grotendeels behouden gebleven. Dat was namelijk ook altijd al de kracht en de charme van dat plaatsje.
Wat wel ontzettend veranderd was, waren de faciliteiten voor de wintersporters. Pak ‘m beet vijftien jaar geleden was het skigebied ook al groot, maar had het veel sleepliften. Niet echt comfortabel voor de wintersporter, en bovendien brachten ze bij grote drukte niet snel genoeg voldoende skiërs naar boven de berg op. Het resultaat: lange, lange wachttijden, gemopper, en op een gegeven moment teruglopende bezoekersaantallen omdat in omliggende skigebieden veel meer en snellere stoeltjesliften en gondels waren.
Maar de ‘Bergbahn Kitzbühel’ gooide het roer om: sinds 2000 is er een gigantisch bedrag geïnvesteerd in de modernisering van de liften. Vrijwel alle sleepliften zijn vervangen door comfortabele 6- of 8-persoonsstoeltjesliften en gondels (regelmatig met stoelverwarming!), nieuwe liften zijn aangelegd (zelfs een die in één keer een dal overspant: met recht een uitdaging als je hoogtevrees hebt) en nieuwe afdalingen zijn daardoor ontsloten. Het resultaat is dat de skiërs dit skigebied weer en masse weten te vinden. En omdat niet alleen aan de liften is gedacht, maar ook aan de sneeuwkanonnen zodat zelfs in sneeuwloze periodes de pistes open gehouden kunnen worden, heeft het skigebied Kitzbühel nu al voor het derde jaar op rij de prijs gekregen voor beste skigebied van de wereld…
Successtory
Een prachtige successtory, die ik natuurlijk niet één-op-één in een vergelijking met Nijkerk zou kunnen zetten want met alle sneeuwkanonnen van de wereld zou je van Nijkerk nooit een wintersportplaats kunnen maken.
Maar Nijkerk heeft wel veel kracht en schoonheid, en als je nu de goede lijnen uitzet voor de toekomst, kun je ook hier veel bereiken.
Investeren moet, maar alsjeblieft wel langs logische en weldoordachte lijnen, die het grotere geheel blijven zien. Al die prachtige liften in Kitzbühel zouden niet dat klinkende succes hebben gebracht als niet tegelijkertijd aan de sneeuwkanonnen was gedacht. In het geval van Nijkerk: een prachtig zwembad wordt geen succes als het op een verkeerde plaats ligt waardoor bezoekers het alsnog zullen mijden… zeker als op een paar kilometer afstand, in Vathorst, straks een ander, minstens net zo mooi zwembad ligt.
Nijkerk is een prachtig en gezellig stadje, de reacties van toeristen en andere bezoekers zijn wat dat betreft vrijwel unaniem heel positief. Ook in het buitengebied van Nijkerk zijn veel en diverse recreatiemogelijkheden, die vast nog veel meer op de kaart gezet zouden kunnen worden. Als de lijnen van buiten naar binnen en van binnen naar buiten getrokken worden, kan dan niet de havenkom nu eindelijk eens onderhanden genomen worden? Misschien niet nu meteen, maar dan tenminste in een meerjarenplan? Zodat het centrum en het buitengebied met elkaar verbonden kunnen worden, zodat toeristen vanuit het buitengebied de stad ingetrokken worden, en zodat vanuit de stad het prachtige buitengebied lonkt? Net zoals diverse pistes van het skigebied Kitzbühel met elkaar verbonden zijn door nieuwe liften?
Het betaalt zich terug
Nu we allemaal hebben gevoeld hoe gaaf het is als je met behoud van cultuurhistorische elementen een stadsplein nieuw leven in kunt blazen, laten we dat gevoel vasthouden en meenemen in de plannen voor de toekomst.
Investeerders zijn vast wel te vinden, want het betaalt zichzelf terug, daar ben ik van overtuigd! Als Nijkerk nog meer kan bruisen, nog aantrekkelijker wordt voor bezoekers, profiteren we daar allemaal van.
Ik daag de gemeente en andere plannenmakers dan ook uit om als eerste goede voornemen voor dit jaar die onzinnige plannen voor een zwembad in de stank van slachtafval van de tafel te vegen en grondig te herzien. En graag hoor ik, en met mij vast nog vele Nijkerkers, wat er voor de toekomst gepland staat. Zodat we met zijn allen, bij een eventuele dwaling zoals nu bij het zwembad dreigt, nog tijdig onze inspraak kunnen laten gelden en de plannen kunnen bijsturen. We willen tenslotte allemaal hetzelfde: een beter Nijkerk!
Over Merit Roodbeen
Merit Roodbeen is opgegroeid met en tussen de boeken. Na haar studie Nieuwgriekse Taal- en Letterkunde heeft ze jarenlang gewerkt bij boekhandel Roodbeen, waar ze ook eigenaar van is geweest. Inmiddels heeft ze de overstap gemaakt naar de uitgeverij, en heeft ze haar eigen uitgeverij Nabij Producties. Ze woont sinds 1994 in Nijkerk met haar man Robert, met wie ze drie kinderen heeft.
LAAKBAAR
Vier columnisten midden in het werkgebied van nijkerk.nieuws.nl ontmoeten Nijkerk, Nijkerkerveen en Hoevelaken. Elke week een nieuwe column waarin je kunt lezen wat Marcelle Warringa, Merit Roodbeen, Monique van Rooyen – Staal en Wendy Traa bezig houdt.
Elke maandag een nieuwe column online