Onze buurvrouw op camping Cupido op Terschelling kijkt bezorgd. Haar dieren hebben last van de warmte. Haar hondje hoest.
Ze heeft een eigen tentenkamp opgezet. Voor haarzelf, voor haar dertien jaar oude Cairn Terrier Pelle en voor haar twee Maine Coon-katers. ‘Hun moeder is een echte Maine Coon’, zegt ze. ‘De vader niet, die is er gewoon bij gaan liggen.’
Thuis heeft ze twee goudvissen. Acht jaar oud. Als ze wat lusteloos rondzwemmen, gaat ze ermee naar de dierenwinkel. Dan krijgt ze krachtvoer mee. Ze houdt haar visjes daarna scherp in de gaten en is pas tevreden als ze hun rondetijden in de vissenkom weer opschroeven.
Om ‘haar mannen’ op de camping tegen de hitte te beschermen, hangt een doek over de bench. Ernaast staat een ‘overdekt’ opblaaszwembadje. Een parasol houdt Pelle uit de zon als hij een baantje trekt. Om af te koelen lokt ze hem regelmatig met snoepjes het water in. Vanuit de bench gaat een flexibele slurf naar het raam van de caravan, zo kunnen de katten vrij in en uit lopen. Een mazig hekwerkje omsluit het tentenkamp.
‘Vorige week was Pelle ziek’, zegt de buurvrouw. ‘Diarree. At niet. Dronk niet. Ben met hem naar de dierenarts geweest. Hij kroop de hele nacht tegen me aan, dat doet hij anders nooit. De medicijnen hielpen gelukkig, anders was ik met hem naar huis gegaan.’
Om de hete nachten draaglijk te maken, staat in de caravan een koeler. Zelf heeft ze daar weinig profijt van. ‘Ik heb de koeler gericht op de dieren. ‘s Nachts ga ik er een paar keer uit om de koeler bij te vullen met koud water.’
Ze is blij dat Pelle weer op de pootjes staat. Het afgelopen jaar had hij pijn. Zijn wervelkolom. De dierenarts kon weinig doen, pijnstillers leken de enige remedie. De enige hoop was nog de fysiotherapeut.
‘De fysiotherapeut heeft hem toen manuele therapie gegeven’, vertelt de buurvrouw. ‘Met lichte drukbewegingen ging ze zijn rug langs, wervel voor wervel. Hou nu zijn snoetje maar even vast, zei ze soms, want bij deze wervel kan het pijn doen. Pelle hield zich kranig. Nu krijgt hij elke maand een onderhoudsbehandeling, dat gaat prima.’
Pelle keft nog maar eens, om aan te geven dat het goed met hem gaat. De katten hebben zich neergelegd bij de warmte en doen een tukje.
Ik suggereer dat de buurvrouw de koeler vanavond best wat meer op zichzelf mag richten. Geen redelijk mens zal dat betwisten. Zelfs haar goudvissen thuis zullen daar begrip voor op kunnen brengen.
‘Ach, als mijn dieren zich goed voelen, voel ik me ook goed’, zegt ze.
Achter haar niest Pelle twee keer kort achter elkaar. De buurvrouw draait zich om en gooit twee snoepjes in het zwembadje.
Tekst nodig? Laat woorden werken. Ben Tekstschrijver uit Hoevelaken schrijft voor alle sectoren, zorg en welzijn is zijn specialiteit.
Meer informatie? Meer blogs lezen? Kijk op mijn site. Nooit meer een blog missen? Word vaste lezer. Meld u aan via de website.
