Als mantelzorg op den duur noodzakelijk is, kan een mantelzorgwoning een uitkomst bieden.

Misschien al wel voor de mantelzorg in volle omvang noodzakelijk is geworden.

In prémantelzorgwoningen kunnen inwoners zo lang als maar mogelijk zelfstandig, in de eigen woonomgeving, in de nabijheid van het eigen sociale netwerk blijven wonen en handelen.

De gemeenteraad had het college gevraagd de mogelijkheden te onderzoeken. Dat is gebeurd en het college komt nu met een voorstel. Er bestaat al wel een regeling, maar die maakt mantelzorg alleen maar mogelijk als sprake is van een bestaande intensieve zorgrelatie. De ervaringen leert, dat het realiseren van een mantelzorgwoning meer werk oplevert dan kan worden gevraagd of verwacht van een mantelzorger. Die is al druk genoeg met het verlenen van mantelzorg, vaak ook nog een deel- of voltijd baan heeft. Bovendien is er, voor ouderen, met het verdwijnen van bejaardenhuizen een tussenfase verdwenen tussen zelfstandig wonen en verpleeghuis. Daarbij kennen verpleeghuizen veelal lange wachtlijsten.

Daarom is ‘voorsorteren’ op vergunningvrije mantelzorg door het toestaan van een pré-mantelzorgwoning best wel een geode zaak.

Natuurlijk zijn er randvoorwaarden. Zo betreft het in alle gevallen een tijdelijke, persoonsgebonden, vergunning voor een specifiek perceel voor een termijn van tien jaar. Registratie is verplicht om te voorkomen dat iemand anders in de pré-mantelzorgwoning, bijvoorbeeld in geval van verhuizing naar een verzorgingshuis, gaat wonen. Bovendien zijn er voorwaarden gesteld aan een maximale bebouwing van 100 m2.

De gemeenteraad moet er nog wel ja tegen zeggen