Terwijl secretaris Ies van den Akker in Noord-Brabant met vakantie was, werd hij gebeld door een onbekende man
Die stelde zich voor als Joachim Elte. Hij stak van wal en zei : “Ik zit hier aan een tafel en op die tafel staat een klok met het opschrift “VandenGheyn Me Fecit 1777” Ook staat er “Nijkerk” op. Daarom wil er met u over spreken, want u bent van de Nijkerkse Klokkenspelvereniging, heb ik gelezen.” Dat laatste beaam ik.
Nog wat beduusd luister ik verder : wijlen de vader van Joachim had als secretaris van het Carillon Comité Alkmaar in de zestiger jaren veelvuldig contact met de Klokkengieterij Eijsbouts. “Hierbij heeft de klokkengieterij vader die klok geschonken. Jaren heeft hij in mijn ouderlijk huis dienst gedaan als samenroeper voor de maaltijden.
Na het overlijden van mijn ouders kwam hij in mijn bezit. Geleidelijk aan vind ik dat de klok terug moet naar Nijkerk. Een betere bestemming kan ik niet bedenken. Een paar jaar terug ben ik in Nijkerk geweest en heb onderaan de toren gestaan, die op dat moment helemaal in rood-wit-blauw gehuld was, maar het was daar stil op straat. Ik wil de klok graag aan Nijkerk teruggeven. Hoe gaan we dat aanpakken ?”, zo besluit Joachim.
Meneer Elte blijkt in Breda te wonen. Ik vertel hem dat ik op een camping in de buurt van Eindhoven sta. Hij zegt : “Daar moet ik volgende week iemand ophalen.” We spreken tijd en plaats van overdracht af. Daar ontmoeten twee onbekenden elkaar bij een historische beiaardklok en vindt de “officiële” overdracht plaats. De klok verhuist van de ene autokofferbak naar de andere. Er worden een paar foto’s gemaakt voor Joachim en het archief. Namens de vereniging bedank ik hem voor het afstaan van de klok en spreek de verwachting uit dat de klok hartelijk welkom zal zijn in Nijkerk. Later die maand laat de klok zich gewillig overbrengen vanuit de regio Eindhoven naar Nijkerk, alles ook nog zonder transportkosten.
Welk verhaal zit hier toch achter ?
Dat is natuurlijk de vraag en die maakt nieuwsgierig.
Het archief van de NijKV brengt ons niet verder. Jan Bijvank rept er in zijn boek “De Grote Kerk van Nijkerk kerk & toren – orgel en carillon” met geen woord over. Het carillon is eigendom van de gemeente Nijkerk, misschien is daar iets meer te weten te komen ? Stadsarchivaris Dion van Hooren doet zijn functienaam alle eer aan.
Hij komt al snel met de betreffende stukken op de proppen en daaruit blijkt :
Bij de restauratie in 1961 door firma Eijsbouts blijken drie klokken niet goed [meer] te passen in het klankbeeld. De zgn. uitklinktijd ervan wijkt af van de andere klokken in de reeks. Er komen nieuwe klokken voor in de plaats. Een van de drie is door de gemeente Nijkerk geschonken aan collega gemeente Schoonhoven. [bijzonderheid : “onze” Boudewijn Zwart brengt hem daar regelmatig tot klinken]
Een tweede zwerft wat door het stadhuis en doet dienst bij sommige vergaderingen. Nu de andere weer boven water is gekomen is het raadsel van de “verdwenen” klok opgehelderd. Uit de rekeningen in het archief blijkt dat alles keurig is verlopen en vastgelegd.
Hoe nu verder ?
“Eens gegeven, blijft gegeven”, zodat de klok in Schoonhoven blijft. De twee andere krijgen t.z.t. samen een plaatsje op de luidzolder in de toren. Misschien dat bezoekers hem af en toe laten klinken. Buiten zal hij dus niet meer te horen zijn. Recent is ook het beiaard-oefen-klavier van Johan C. van Rootselaar naar die zolder gehesen.
De klokkenspelvereniging streeft er samen met de gemeente Nijkerk naar die ruimte aantrekkelijker te maken voor belangstellenden.
bijdrage van Ies van den Akker
Het nieuws van nijkerk.nieuws.nl gemakkelijk volgen? Like dan ook onze Facebookpagina. Volg ons op Twitter of LinkedIn en Instagram of krijg gratis onze dagelijkse of wekelijkse nieuwsbrief.
Adverteren op nijkerk.nieuws.nl neem dan contact op Leo Christiaens voor de prijzen en mogelijkheden. Zijn telefoonnummer: 06-11087527, zijn mailadres: [email protected]
