Dat was in de joare zeuveteg van de veurege eeuw een treinkoartsje woar je een poar weeke mee deur Europa kos reize.
Je kocht alleen een treinkoartsje, veur de rest mos je alles zelf bedenke.
De veurpret begos d’r mee dat we alles wel arg rooskleureg zaage, in oenze oenervaare jonge ooge was die trein een soort Oriënt Expres.
De atlas lei’j oope met de koart van Europa in et zicht en langzaamerhand begonne we een soort roendje Europa te bedenke.
Wat zouwe we in oens jonge leeve veul zien, zwemme in de warme Middellandse zee, lekker in Hotels slaape midde in Parijs, Rome of Monte Carlo en doarnoa weer uutgerust op pad.
Wat een veuruutzicht.
An et begin van de avond stapte we in Niekark op de trein en vanuut Utrecht veerder met de nachttrein noar Zurich, Zwitserland woar een vriendin woende, doar kozze we blieve slaape, dat scheelde meteen de eerste Hotelnacht.
Eén en al reege in Zurich, mar goed uutgerust begonne we an de volgende etappe.
We wouwe zo snel meugelek noar de zon dus op noar Lugano Italë.
De Zurichse vriendin had oens verteld dat an de andere kant van de barge de zon altied scheen…
We ha’n nog nooit zoveul parapluus bie mekoar e’zien as in Lugano.
We ha’n gien idee wat een Hotelnacht koste doar, en schrokke d’r flink van, wegweeze en veerder noar et Zuuje, noar Pisa…
Over Pisa valt niet veul te vertelle, ja, dat die toore scheef stoat, d’r umheen e’loope en de geijkte foto’s e’maakt, net of je ‘m teege houdt of nog veereder um douwt, we he’n ‘m beklomme, dat mog nog in die tied, en een uurtje roend e’loope, dan heur je in heel wat toale: JA, hij staat echt scheef! Ok in ’t Veeluuws of Niekarkerveens: Joa hie stoat echt sjêêf.
Veerder Italië in…
Had een adres van een kunstschilder in Perugia e’kreege van een vriend, as we die kunstschilder de groete ginge doen mochte we vast een steevege borrel met hum drinke en umdat et gauw loat wier mochte we op de logeerkamer overnachtte.
Overal in huus hinge uutbundeg kleurege schilderieje van hum.
Wuullie snapte niet veul van kunst en toe we de volgende marge wakker wiere zei m’n reisgenoote: Loate we mar gauw weg goan, straks denke ze nog dat wuullie et e’doan he’n.
Ok in Rome en Napels waare de Hotels duurder dan verwacht, wuullie ha’n eigelek gien idee van die prijze, teegewooreg zeuk je op internet mar dat besting in die tied nog nie en ik had met m’n boere-verstand een beetje uut e’reekend dat as je veur zêêg mar 500,00 gulde 14 daage noar Mallorca kon leek et me logiesch dat je 500 deelde deur 14, en dat was dan zo’n beetje de Hotelprijs, mar zo warkt dat niet. We wisse niks van “Pakketreizen of All iclusief”, hier was in ieder geval niks inclusief.
Et goedkoopste was weer de nachtrein te neeme, op die leeftied keu’j je ok zittend slaape en spoar je weer een duure Hotelnacht uut, alleen was et gien goed idee um op zondagavund de nachttrein noar Zuid Frankriek te neeme, vanuut Napels dan, mar dat ha’n we toe nog niet deur, we waare al blie dat we d’r in zaate toe die begon te rie’je.
Nou ja, zaate, we stinge stief teege mekoar rechtop in et gangpad.
Och, messchien over een poar uur as d’r minse uutginge in Rome of loater Pisa, we waare jong en kozze wel wat he’n.
Trein stopte, kwam nog meer bie.
Mar et geluk lachtte oens toe…dochte we…
We waare nog gien half uur oenderweg toe d’r vlakbie een coupédeur los ging en d’r een poar minse noar buute kwaame.
We deeje heeveg oens best deur et gedrang bie die deur te komme want as d’r minse noar buute kwaame mozze d’r leege zitplekke weeze doarbinne.
Andere waare oens net veur en we schikte oens weer in oens lot.
We waare oendertusse wel dichter bie die deur e’komme woar we eigelek achter wouwe zitte en kozze de gelukkege die noe een zitploats hadde zien geniete.
Niet lang doarnoa kwam oenze kans want um één of andere reede stinge die minse die d’r et lest bie e’komme waare weer op um noar buute te goan.
Ze zaage arg piereg.
We zaage de manne en vrouw die d’r nog steeds zaate triomfantelek kieke en languut met de beene de zitploatse teegeover hun inneeme.
Mar heelaas zag je ze denke, doar had je die toeriste, wuullie dus, en we keeke arrogant genog met oens treinkoartsje in de hand en nestelde oens in de oencomfortabele banke, mar wuullie zaatte…
’t Stinkt wel hier, ik doe effe een raampje oope, ’t is warm zat.
We ha’n et wel e’vraagd (niet in et Italiaans mar toch) of et raampje oope mog en niemand sputterde teege, wie zwijgt stemt toe, mar noe sting één van die manne op en dee et raam weer dicht.
Och, we waare al een beetje an de lucht e’went noe dus bleeve we mar berustend zitte, denkend dat zoiets bie min of meer avuntuurkek reize heurde.
We zaate en prebeerde een beetje te dommele.
Dat was niet de bedoeling van die minse teegeover oens die die coupé overduudelek veur hun zelf wouwe he’n.
(Loater begreepe we dat et Zuid Italioanse gastarbeiders waare die in Noord Italië of Zuid Frankriek waarkte en de volgende marge vast in alle vrogte mozze beginne) Toe we dat begreepe vunnen we et een beetje bezwoarlek, mar sneu’je geveulens hadde we noe niet.
Met veul gekraak van pepier, aluminiumfolie en ander verpakkingsmatrioal wier een heel moaltied in mekoar e’zet.
Worstebroodjes en piza-achtege dinge en of dat niet arg genog was wier alles overgeute met knoflookolie en vars gesneeje uuje.
Et woater leup ze in de moend, oens uut de ooge.
Mar goed, we reisden niet met de Oriënt-Expres en vunne et nog wel wat he’n.
Tot et echt te arg wier.
Met z’n drie’je zette ze et op een scheete loate of et of e’spreuke was en binne de kortste keere reuk et heele hok noar kadavers.
We keeke nog es noar dat dichte raam mar de blikke an de overkant zei’je genog
Oendertusse lachtte ze d’r zo knetterhard bie dat me inees een gezêêgde van m’n moeder tebinne scheut:
Wie nie beter weet, lacht um z’n eige scheet.
Dat was teveul veur oens, buute dat wouwe wuullie zo langzamerhand ok wel es lache um die vertoning, hoe arg et ok was mozze we toch vaak arg oens best doen um niet keihard te lache.
D’r uut dus, noe meteen.
Wuullie zulle ok wel wat bleek e’zien he’n toe we gedwee die coupé uutkwaame.
De heele veerdere nacht niet geslaape.
Station Monte Carlo kwam in zicht, uutstappe hier en noar de ” hangende tuine” waggele, we waare lang nie fit mar op die leeftied truk dat overdag wel bie.
Nog een nacht in een trein noar Spanje, doar hadde we plek zat en kozze wat slaape veur dat we bie een groepje Niekarkse vriende die doar vekansie vierde ankwaame, we dochte dat die gien slaap tekort kwaame mar die waare d’r niet veul beeter an toe dan wuullie, die ginge ’s nachts uut tot et licht wier en dan sliepe ze op et strand, ze he’n oens alleen mar slapend of gapend e’zien.
Noen niet veerder Spanje in mar trug richting Nederland, in Parijs nog de Eifeltoore beklomme, ik mar tot et eerste platform, en deur noar huus
Wat een genot um weer in je eige bedje te slaape.
bijdrage van Ap uut Appel
Klik op de banner en ga naar “Kiezen voor Nijkerk
Het nieuws van nijkerk.nieuws.nl gemakkelijk volgen? Like dan ook onze Facebookpagina, volg ons op Twitter of LinkedIn en Instagram of krijg gratis onze dagelijkse of wekelijkse nieuwsbrief.
Adverteren op nijkerk.nieuws.nl neem dan contact op Leo Christiaens voor de prijzen en mogelijkheden. Zijn telefoonnummer: 06-11087527, zijn mailadres: [email protected]
