Ah, de gemeenteraad en haar eeuwigdurende queeste naar de heilige graal van de communicatie: helder, open en transparant.
Een utopisch ideaal dat met zoveel enthousiasme wordt aangekondigd, dat je zou denken dat de raadsleden licht geven in het donker. Het lijkt wel alsof het college communiceert met de finesse van een lichtschakelaar: aan of uit, zwart of wit, zonder de nuances van een dimmer.
Zo stonden de nobele raadsleden daar dan, in hun arena, gewapend met goede intenties en prezen de aanstaande participatievisie. Want, weet u, zonder visie zou men zomaar door de bomen het bos kunnen zien en dat moet ten alle tijden voorkomen worden. We zouden eens begrijpen waar ze het over hebben.
“Ik lees het liever in de media,” verzuchtte een raadslid. Het summum van transparantie, nietwaar? De traditionele tamtam is vervangen door de super snelle digitale pers. Waarom wachten op een officiële aankondiging als je het als verhitte roddel op je Facebook-feed kan vinden tussen de memes van katten en politieke satire?
Wethouder Heutink toonde berouw overhaar communicatie. Dat beter had gekund. Een prachtig staaltje van zelfreflectie dat je net zo vaak ziet als een zonsverduistering. En daar was wethouder Rohen: “We houden het nog onder de pet,.” Anders wordt de kip, die op het STUWei broedt, gestoord. Maar voor het einde van het jaar gaat ie leggen, die kip.Het zou me niet verbazen als zij thuis een kip in een glazen kooi heeft, wachtend op de gouden eieren van transparantie.
En laten we Windhouwer niet vergeten, die van duurzaamheid. Bij elk zuchtje wind uit Den Haag lijkt het alsof er een tornado door zijn portefeuille raast. Het kippenhok op stelten – nooit wetend of de kippen nu van de leg zijn door het beleid of door de politieke windvlaag van de dag.
Hoevelaken werd plots het middelpunt van de belangstelling; zij, die het vertrouwen in de politiek zijn kwijtgeraakt na het AZC gedoe. Alsof het een soapserie betrof, wachtend op de cliffhanger waar Renkema eindelijk klare wijn schenkt – of was het Klaarwater? Een nieuwe wijk met een viaduct als metafoor voor de politieke daadkracht: te smal, te beperkt en iedereen komt er knel te zitten.
Laten we niet vergeten dat deze satire een liefdesbrief is aan de eeuwige optimist die gelooft dat ‘helder, open en transparant’ meer is dan een mantra. Het is een streven, een droom, de belofte van een toekomst waarin de kippen vreedzaam kakelen in hun hok en de burgers vrolijk meedoen met het politieke discours, wetende dat hun stem niet alleen gehoord maar ook begrepen wordt.
Tot die tijd zullen we het moeten doen met de schijnbewegingen van het college, dat danst tussen helderheid en mysterie als een professionele balletdanser. En wij, de toeschouwers, klappen beleefd, terwijl we ons afvragen of het niet gewoon tijd is voor een nieuwe choreografie.
Bijdrage van H.C.Bot
Columnisten hebben de vrijheid hun mening te geven en hoeven zich niet te houden aan de journalistieke regels voor objectiviteit.
Het nieuws van nijkerk.nieuws.nl gemakkelijk volgen? Like dan ook onze Facebookpagina. Volg ons op Twitter, LinkedIn, Instagram en Mastodon, of krijg gratis onze dagelijkse of wekelijkse nieuwsbrief.
Adverteren op nijkerk.nieuws.nl neem dan contact op Leo Christiaens voor de prijzen en mogelijkheden. Zijn telefoonnummer: 06-11087527, zijn mailadres: [email protected]
