Leven als journalist in Kaapstad

KAAPSTAD – De 20-jarige Janita Wilgenburg uit Nijkerk vertrok voor haar studie drie weken naar Zuid-Afrika om hier journalistiek werk te verrichten. Terug in Nederland schreef ze voor onze website een reisverslag.

KAAPSTAD – De 20-jarige Janita Wilgenburg uit Nijkerk vertrok voor haar studie drie weken naar Zuid-Afrika om hier journalistiek werk te verrichten. Terug in Nederland schreef ze voor onze website een reisverslag.

 

Casino’s die zich niet onderdoen voor die in Las Vegas, witte stranden met een heldere blauwe zee zoals je die in de reisbrochures ziet, rijkdom en luxe op Camps Bay en de tegenstelling van de armoede in de townships. Werkelijk alles heeft Kaapstad in zich.

townships

 

A lifechange experience, zo kan ik mijn reis naar Kaapstad wel omschrijven. In drie weken tijd heb ik prachtige dingen mogen zien van dit gebied. Mijn reis was niet zomaar een reis. Ik ging hierheen om producties te maken voor mijn studie journalistiek. Op deze manier heb ik veel bijzondere dingen mee mogen maken die je als ´normale toerist´ niet zo snel ziet. De reis werd grotendeels verzorgd door de organisatie LokaalMondiaal, die zich bezig houdt met ontwikkelingsjournalistiek.

 

Ajax Cape Town

Voor mijn eerste artikel bracht ik een bezoek aan Ajax Cape Town, de satellietclub van Ajax Amsterdam, waar ik een interview had met hoofdtrainer Maarten Stekelenburg. De voorafgaande avond had ik het eerste team, die luid werd aangemoedigd door getoeter met vuvuzela´s, al zien spelen. De wedstrijd werd gespeeld in het immense Cape Town Stadium, waar twee jaar geleden het WK plaats vond. Hoewel er maar een paar honderd toeschouwers waren, zat de sfeer er goed in.

 

Baboons

Voor een productie over baboons bezocht ik samen met een andere student een bioloog aan de Universiteit van Kaapstad. Sommige gebieden rond Kaapstad worden geteisterd door de loslopende baboons (bavianen).

baboon

Wij bezochten zo’n gebied voor een videoproductie maar ik kan iedereen aanraden om eens naar deze plekken te gaan. Wij namen een kijkje in Da Gama Park, nabij Simon’s Town. Rond de supermarkt liep een grote troep baboons. Het winkelend publiek was altijd op haar hoede. Ze droegen de boodschappentas onder hun kleding in de hoop dat de baboons het niet konden zien. Het is namelijk erg gevaarlijk om etenswaar bij je te dragen, het komt nogal eens voor dat een baboon iemand aanvalt.

 

Boulders Beach 

Wat bij een bezoek aan Kaapstad ook echt niet mag ontbreken is Boulders Beach (Simon’s Town). Vanaf je handdoekje kijk je uit op een heldere blauwe zee tussen de rotsen. Dit kan natuurlijk op veel plekken rond Kaapstad maar hier waan je je in een heus pinguïnparadijs.

Toen ik een verkoelende duik nam ik de cyaanblauwe zee zwom daar ineens een pinguïn voorbij. Van dat moment kan ik nu nog steeds genieten.

 

Townships

Wat mij ook erg bij is gebleven zijn mijn bezoeken aan de townships. Ik ben meerdere keren de townships in geweest. De eerste keer bezocht ik township Kayelitsha. Met een busje en een gids inclusief koptelefoon reden wij door deze gigantische wijk. Wat bijzonder was, hoorde wij van een inwoner, was dat wij uit het busje kwamen. Hij vertelde ons: ,,De meeste mensen rijden hier in zo’n busje voorbij, zwaaien en maken foto’s maar uit het busje komen durven ze niet. Jullie laten ons zien dat we gelijk zijn, ook gewone mensen.’’ Dit deed mij erg goed. Van te voren voelde het toch een beetje fout om armoede op te zoeken als toeristische attractie.

 

Bij mijn tweede bezoek aan een township, onder begeleiding van een local, had ik wat oude spullen mee genomen om weg te geven. Een jongetje dat mij al een tijdje in de gaten hield heb ik kunnen verblijden met wat kleding, waaronder een BH waar hij trots mee op de foto wilde.

Jongen in township

Uiteindelijk heeft hij hem aan zijn moeder gegeven die mij erg dankbaar was.

In Gugulethu heb ik heel veel mensen ontmoet en mocht ik ook binnenkijken in de huisjes. Wat mij erg opviel is dat het er van buiten vaak slechter uitziet dan het in werkelijkheid is. Ik werd gevraagd bij een jongen thuis te komen kijken. Trots liet hij mij zijn flatscreen televisie zien, in de hoek van zijn kamer stonden Heineken-flesjes. Bizar om deze luxeproducten te zien staan in niets meer dan een paar houten schotten bedekt met golfplaten.

 

Wat nog vreemder is om de volgende dag in een gigantisch casino te staan waar de mensen het motto ‘laat dat geld maar rollen’, lijken te hebben. Opzichtige sieraden, mannen in pak en vrouwen met sierlijke jurkjes vind je hier in overvloed. GrandWest Casino heeft naast de gigantische gokhallen ook een grote (disco)schaatsbaan, bioscoop, restaurants en heel veel barretjes.

 

Kaapstad is een stad van uitersten en heeft zoals ik eerder al zei alles in zich. Rijkdom en armoede, uitgestrekte natuur en een bruisende stad. Overdag loop ik tussen de krottenwijken in Gugulethu en ’s avonds drink ik een cocktail met een groep studenten in de uitgaansstraat Longstreet. En juist deze tegenstellingen maken deze reis toch wel één van de mooiste ervaringen uit mijn leven.

Verslaggever en foto’s: Janita Wilgenburg 

 

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen