Gino Kalkman promoveerde gisteren aan de Vrije Universiteit te Amsterdam tot doctor in de theologie.
Hij deed onderzoek naar Hebreeuwse werkwoordsvormen in bijbelse poetische (psalm)teksten en ontdekte patronen die licht werpen op de betekenis van zinsverbanden. Hij ging synchroon te werk met behulp van een eigen ontworpen computerprogramma. Kalkman verdedigde zijn theorie met verve. Volgens hem heeft deze eigen benadering meer te bieden dan de gebruikelijke diachrone methode.
bijdrage van Kees van den Heuvel
diachrone methode
Wikipedia: Diachronisch of diachroon komt van de Oud-Griekse woorden dia (“door”) en chronos (“tijd”). Het betekent letterlijk ‘door de tijd’. Het wordt gebruikt als kwalificatie van een analyse of onderzoek: een diachronische analyse onderzoekt de ontwikkeling van een verschijnsel door de tijd heen, hoe in de loop der tijd veranderingen zijn opgetreden en dergelijke. Bij de studie van (gedrags-)veranderingen, of het effect van therapieën over langere termijn spreekt men ook over longitudinale studies. Het tegengestelde is hier dan een dwarsdoorsnede-studie, ook met een Engels jargon “cross-sectional” onderzoek genoemd.
In de geschiedenis is een diachronisch thema bijvoorbeeld antisemitisme vanaf Julius Caesar tot en met Hitler.
