Al waren er bij de finale nauwelijks nog toeschouwers over. Na de finale werd het droog
Het is de Klompenwokkels niet gelukt om voor de vierde keer in successie de Drakenbootrace te winnen. De Nijkerkse titelverdedigers hadden geduchte tegenstand van een ploeg uit Hongarije, die op uitnodiging van de Rotaryclub was overgekomen naar Nederland.
Zij gingen met 1:05 over de meet, gevolgd door de Nijkerkse favorieten die zeven seconden later deze passage maakten. Achteraf bleek volgens omstanders dat tussen de Hongaren een aantal Europese kampioenen uit 2010 zaten en ze trainden drie keer per week. De nummer drie was idLED. Nadien was er een party bij de Zuidwal.
bijdrage van Kees van den Heuvel
Kijk naar de foto’s van Arjen Gerritsma. Ely Hackmann maakte deze reportage
Na de Drakenbootrace ontstond er discussie, met name via social media, over het winnende team. Sommigen waren het niet eens met de deelname van een drakenbootteam dat schijnbaar erg professioneel is en men beschuldigde Rotary Club Nijkerk van het speciaal inhuren van dat team om de Klompenwokkels van hun troon te stoten. Stichting Drakenboot Nijkerk meldt hierover dat iedereen mag inschrijven voor de Drakenbootrace en is zich van geen kwaad bewust. De stichting was juist wel trots dat er internationale belangstelling was voor hun race en is blij met ieder team dat deelneemt.
Klazien Vermeer van Rotary Club Nijkerk wil graag toelichten hoe de deelname van Team de Hongaarse vrienden van RCN tot stand is gekomen en vertelt: “Meer dan 30 jaar geleden hebben wij elkaar ontmoet op een camping nabij Budapest. Mijn man Gert en ik gingen met vrienden kamperen. Het was in de tijd dat Het IJzeren Gordijn nog bestond en de Berlijnse Muur er ook nog was, zo rond 1986. Het regende dag in dag uit, we hadden hele kleine tentjes en verder was er niets op de camping. We zijn op een gegeven moment tafelkleedjes gaan kopen en een paar stokken en hebben toen een soort partytent gemaakt waar we ’s avonds droog konden zitten. We waren elke avond aan het toepen uit nood.
Zsolt en Gabor stonden op dat moment ook op de camping en waren verplicht soldaat uit het Hongaarse leger en dienden nog onder de Sovjet Unie. Het was hen verboden contact te hebben met West Europeanen. Elke avond als het donker werd kwamen ze bij ons in de tent om te toepen en voorzichtig kwamen ook de gesprekken op gang. Dit contact is hierna gebleven. Zij zijn ondertussen zo’n zes maal in Nederland geweest en wij andersom in Budapest. Wij waren daar ook met Kerst toen de dictator van Roemenië Ceausescu viel. Allemaal huilende mensen op straat en een bloemenzee van blijdschap.
Via Facebook hielden we de laatste jaren contact. Daar zag Zsolt de foto’s en filmpjes van de Drakenbootraces en was helemaal enthousiast. Stuurde allemaal tips hoe het beter moest…. Hij deed zelf namelijk mee aan de Dragon Races in Budapest. Volgens Zsolt: “very good”. Maar dat zegt hij overal over en het Engels is gebrekkig. Hij wilde graag meedoen of komen coachen. Binnen de Rotary is er regelmatig een internationale uitwisseling waarbij home-hospitality geboden wordt. Men wordt dan ondergebracht bij verschillende gezinnen, zo zijn er al regelmatig Engelsen en Duitsers heen en weer geweest. Ik heb de vraag bij de club neergelegd en het idee ontstond om ze over te laten komen voor de Drakenbootraces in Nijkerk. Daar werd heel erg enthousiast op gereageerd. Ze hebben een bus gehuurd van een kayakvereniging en hebben 14 uur gereisd om hier te komen. Het zijn amateurs, ze hebben namelijk een ander beroep. Eten en drinken en onderdak wordt aangeboden, anders was het niet te doen financieel.
Natuurlijk hoopten we met een knipoog dat er eindelijk concurrentie zou komen voor de Klompenwokkels en we hebben de Hongaren wel gezegd dat bij verlies ze dezelfde avond weer naar huis konden gaan. Maar alles met een flinke dosis humor en lol. Het was geweldig om te zien hoe zij hier genoten van de gastvrijheid en de ontvangsten. Alle dagen en zeker ook de wedstrijddag waren ze onder de indruk van het enthousiasme en de vriendelijkheid van de Nijkerkers. Met soms tranen in de ogen bleven ze maar uiten: thank you, this is so special, everything is top. Ze hebben hun ogen uitgekeken, al het groen, de prachtige tuinen, de mooie straatjes in Harderwijk en Nijkerk.
Dat ze nog beter waren dan wij dachten dat verraste ons ook. Dat wisten wij niet, ook niet dat sommigen 3 maal per week trainen. Er was zelfs een oud-Olympisch zwemster bij en ze hebben met een gedeelte van het team al een keer aan een WK meegedaan…. en dat komt naar Nijkerk, hoe bizar is dat…. alleen vanwege een vriendschap met toentertijd twee Hongaarse soldaten, die verplicht in het leger moesten dienen. Hoe prachtig is het dat zo’n team bereid is over te komen naar Nijkerk voor de Drakenbootraces. Het zijn amateurs en ze moesten allemaal vrij nemen van hun werk en wat hebben we genoten van hun techniek en stijl.
Wat waren zij ook wel zenuwachtig toen hun eigen stuurman niet mee mocht doen en ze hun eigen peddels niet mochten gebruiken. De Klompenwokkels namen het overigens heel sportief op, alhoewel ik wel bijna in de havenkom gegooid ben: “het is joe schuld, deerre! Jie goan d’r an”. Gelukkig heb ik wat familie bij de Klompenwokkels, misschien heeft dit mij gered. Dit is een eenmalig project en wij vinden het nog steeds een eer dat ze bij ons ingeschreven hebben en dat dit de Drakenbootraces heel veel aandacht extra gegeven heeft en heel erg leuk dat we onze vrienden weer in de armen hebben mogen sluiten. Nijkerkers en organisatie van de drakenbootraces, bedankt namens de Hongaren voor dit geweldige evenement gerund door zoveel vrijwilligers. Indien gewenst kan ik voor de Kompenwokkels een weekje Budapest regelen binnen deze gezinnen, waarbij er in die week samen met hen getraind kan worden. Deal?”
