INGEZONDEN BRIEF: Discussie over "permanent" bewonen kan veel zuiverder

20 dec 2024, 21:26 Nieuws
2024 07 19 bad hulckesteijn en brasserie de vuurtorenz0004

Hierbij wil ik reageren op de reactie van de gemeente Nijkerk, zoals verwoord is via uw medium: https://nijkerk.nieuws.nl/nieuws/gemeente-negeert-oproep-minister

Alle beleid van overheden en uitvoerende organisaties als Vitale Vakantieparken gaat voorbij aan het reeds lang bestaande verschil tussen recreatieparken: de commercieel geëxploiteerde parken versus de particuliere parken.

Bij particuliere parken zijn de eigenaren van de recreatie-objecten (veelal stenen woningen) zelf eigenaar van hun woning, de grond bij die woning en samen met alle andere eigenaren ook van het park. Met alle lusten en lasten. De eigenaren van particuliere parken hebben hun woning meestal gekocht voor het eigen verblijf, al dan niet samen met hun gezin of familie. Hier is geen sprake van een commercieel belang, ook niet voor een gemeente. Veel eigenaren op particuliere parken zijn al lang eigenaar. Zelf ben ik bijv. al sinds 1996 eigenaar van een recreatiewoning. Deze eigenaren hebben hun recreatiewoning vaak niet primair gekocht om in te wonen, maar bijvoorbeeld bij een naderende pensionering zouden ze er wel graag in gaan wonen. Dat is tot nu toe in veel gemeentes niet mogelijk gebleken en heeft tot veel gedoe geleid. Tot en met controles, handhaving, dwangsommen en verzegeling van woningen. En dit met argumenten als dat de gemeente dit moet doen (de wet uitvoeren) en dat het recreatie zal stimuleren (lees geld in het laatje brengt voor de gemeente). Maar dit geldt helemaal niet voor particuliere vakantieparken.

Als BVVW pleiten we daarom voor vrij wonen in je eigendom - op eigen grond. Zoals het ook in Europese wetgeving is vastgelegd.

Voor commercieel geëxploiteerde parken ligt dit uiteraard allemaal heel anders. Daar moet geld verdiend worden. De betreffende ondernemers zijn soms helemaal niet vies van extra inkomsten door verhuur aan vluchtelingen, asielzoekers of mensen die snel woonruimte zoeken. Voor sommige parken is dit een extra verdienmodel, vaak met hulp van de betreffende gemeente! Zelfs in deze situatie zou dit niet hoeven te ontaarden in de vaak genoemde verloedering en criminaliteit. Daar is de exploitant/eigenaar van het commerciële park namelijk zelf bij en verantwoordelijk voor.

Het argument van de gemeente dat een vakantiepark zou kunnen veranderen in een woonwijk is primair een vraag aan de betreffende eigenaar/eigenaren, of die dit willen. Een commerciële eigenaar zal dit vaak niet willen, tenzij er veel geld mee valt te verdienen. Vooral interessant als een eigenaar van een park met pensioen wil gaan of iets anders wil gaan doen.

Voor particuliere eigenaren ligt dit heel anders. Sommigen zouden het misschien wel willen, maar het heeft ook gevolgen voor hen: hun woning moet aan bepaalde eisen voldoen, ze moeten investeren in de woning. Ook kunnen er eisen aan het park gesteld worden, die ook geld gaan kosten. Daar zit dus niet iedereen op te wachten. Op particuliere parken is de combi van recreatie en wonen juist heel goed mogelijk. Alle deskundigen die roepen dat dit niet kan, hebben het over commerciele parken, niet over particuliere parken. Op een particulier park is recreatie en wonen vaak al lang bestaand, al is het wonen dan vaak in de 2e woning (men houdt elders nog een woning in gebruik omdat men in de recreatiewoning niet mag worden ingeschreven in BRP van de gemeente).

Afsluitend: deze hele discussie over wel/niet permanent wonen zou veel zuiverder gevoerd kunnen worden als alle partijen onderscheid zouden maken tussen commercieel geexploiteerde parken en particuliere parken.

Dan zouden gemeentes ook heel anders kunnen reageren en met passende oplossingen kunnen komen voor hun (toekomstige) burgers.

Jos Brouwer
Secretaris "BelangenVereniging Vrij Wonen"