Lekker warm voor op de bank

“Hoi”, zegt ze. Ze komt binnen met een Gi-Ga grote tas. Prachtige bloemen op de buiten kant en je gelooft het misschien niet. Helemaal van een dun soort plastic. Van hetzelfde spul als de bekende blauwe Ikea tassen.

Column juffrouw Raadgever

Op mijn vraag waar ze toch altijd die bijzondere tassen opduikelt, haalt ze haar schouders op en zegt laconiek:” ‘k Zou het niet weten. ‘k Ben nou één keer gek op tassen. ‘k Denk dat het een ‘tik’ van me is. Zeker nu je in de winkels geacht word je eigen tassen mee te brengen ben ik er helemaal op gebrand, vooral gratis tassen te scoren. Bijvoorbeeld bij de online shop. De verleiding is altijd erg groot om dan iets te bestellen. Maar dit juweel heb ik al wat jaartjes. Volgens mij heb ik hem onderuit een van de stellingen bij het Kruidvat op gediept. Weet je al die gekleurde bloemen hebben mij waarschijnlijk op de knieën gekregen. Nieuwsgierig als ik zo nu en dan ben. Er kan echt heel veel volume in. Niet te zwaar natuurlijk. Ze kijkt me veel betekenend aan. Ik moet toch weten wat ze bedoelt. Als ik reageer met:” Laat me raden, hij zit helemaal vol met alle verzamelde stoffentasjes.” Schud ze met haar hoofd. Er komt een brede lach op haar gezicht. Ze ritst de tas open en haalt er een grote zelfgebreide deken en twee super grote kussens uit. Ze vertelt me dat ze wel meer van die sets gemaakt heeft. Allemaal in verschillende kleuren en grote kabels. Die dingen komen nu vast wel van pas als de kachel lager moet had ze bedacht. Je kunt er volgens haar de komende winter nooit genoeg van hebben. Of ik belangstelling heb voor de set. De kleuren passen perfect in ons interieur. Elk gezin van haar kinderen is al voorzien.

“Weet je het zeker”, vraag ik verbaasd, maar even voor de duidelijkheid. Zo te zien is het best een hele klus geweest om ze te maken. Wil ze die nu echt zomaar weggeven. Ze vertelt dat ze de wol bij een textielketen niet al te duur heeft gekocht. Tassen vol grote bollen garen. Omdat ze toch aan huis gebonden was de afgelopen jaren, en dat niet alleen om de corona, was het breien een fijne afleiding geweest. De benen omhoog en de TV aan en gaan met die banaan. Het patroon moest ze wel even in de gaten houden maar met een potlood en papier bij de hand, naast je op de armleuning was het goed te doen. Ze had er zelfs veel lol aan gehad. Deze set had ze in de tas bewaard. “O, ja, zegt ze, die wordt er ook bij geleverd. Na de winter kun je de set gemakkelijk in de wasmachine wassen. Wel even de kussens uit de slopen halen. Daar kun je in de zomer fleurige slopen om doen. Heb je gelijk weer een paar handige kussens erbij. Het hele gebreide handeltje in de tas en die boven op de kast. Volgend winter kunnen ze dan weer dienstdoen.” Gek ik geef graag iets weg aan en ander. Toch heb ik er nooit bij stil gestaan dat een ander zich daarbij best wel eens ongemakkelijk kon voelen. Zoals ik nu. Ze heeft het helemaal voor elkaar in haar hoofd en tja als ik nu nog niet overstag ben. Geen moment komt het in haar op dat ik misschien wel helemaal niet zo blij ben met een paar grote kussens en een deken op mijn kleine bank. Wat gebeurt er als ik dat hardop zeg. De set is prachtig dat is zeker. Maar. Wat vind ik het lastig zomaar iets in mijn schoot geworpen te krijgen. Het is zo lief bedoeld. Dan besluit ik resoluut eerlijk te zijn en vraag of het goed is dat ik de set doorgeef. Ik weet iemand die het heel graag zou willen hebben. Tot mijn opluchting hoor ik haar zeggen dat ook dat een goed idee is. Ze had het immers niet persé voor mij gebreid. Maar ze wil wel graag dat ik het diegene breng. Als ze allang weer naar huis is bedenk ik dat ook ik bijna zeker ook wel eens iemand in verlegenheid heb gebracht door spullen of zo aan te bieden. Zomaar om, dacht ik, te helpen. Zelfs aangedrongen om het te accepteren. Misschien voelden ze wel een soort vernedering. Eigenlijk best raar dat ik daar nooit over nagedacht heb. Waarschijnlijk ben ik ook niet de enige hierin. Toch in het vervolg beter over nadenken. Het ligt er denk ik ook aan, hoe, je iets aanbiedt.

Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever