Verhoale in et-veluws dialect: Wat is oud?

Wat was ik weereldwies, dat docht ik teminste, want nog een poar weeke en ik zou twienteg worre en op die leeftied keu'je een oardeg hooge dunk van jezelf he'n, en dat ha'k ok.

'k Mos nog veul leere en doar kos ik die middag meteen mee veerder goan.

Ouwe Beert mos die middag noar een begrafenis en ik zou deurgoan met behange tot ie weerum was, dan zouwe we saame thee drinke en kon hie meteen z'n verhoal kwiet.

Hie woende dicht genog bie et karkhof um pas op de fiets te stappe toe we de klok al heurde luuje en toe hie in z'n zwarte zondagse pak wegfietste zou je niet zêêge dat ie boove de tacheteg was.

Een uur loater was hie weer trug, maakte een pot thee en ik vreug netuurlek hoe et e'weest was, maakte een compliment dat ie nog fietste, zei da'k begreep dat hoe ouwer je wier je steeds meer minse um je heen noar et karkhof mos brenge en ik vreug of et een oud mins e'weest was die vanmiddag begraave was.

Ruum zeuveneentacheteg zei ouwe Beert en ik zei in al mien wiesheid: tjonge jonge doar teeken ik veur.

Dat ha'k van heure zêêge en et leek me dat et oardeg klonk mar ouwe Beert, kort van uutspraake zei: Dat keu'j jie op joe leeftied noe wel zêêge, wacht mar tot je zesentachetegeneenhalf bin en gezond, dan proat je wel anders.