NIJKERK – Precies op het moment dat de scheidsrechter voor de laatste keer floot trokken er een paar donkere wolken voor het najaarszonnetje. Treffender kon het niet: Sparta Nijkerk had zojuist met 6-6 (!) gelijk gespeeld tegen het laag geklasseerde Vakgericht (Enschede) en dat was eigenlijk een bittere pil voor de thuisploeg.
NIJKERK – Precies op het moment dat de scheidsrechter voor de laatste keer floot trokken er een paar donkere wolken voor het najaarszonnetje. Treffender kon het niet: Sparta Nijkerk had zojuist met 6-6 (!) gelijk gespeeld tegen het laag geklasseerde Vakgericht (Enschede) en dat was eigenlijk een bittere pil voor de thuisploeg.
Trainer de Bruijne:”Met de kampioensaspiraties die we nu eenmaal hebben is 4 punten verspelen in de laatste 3 wedstrijden gewoon onverteerbaar. Ik kan niet anders zeggen dan dat mijn team vandaag een futloze, ongeïnspireerde indruk maakte. Dan kun je het nooit winnen, teleurstellend”. En de coach had natuurlijk helemaal gelijk. De Ermeloër laat uitgebreide statistieken bijhouden van de wedstrijden van zijn team en die maakten hem ook al niet gelukkiger:” Zeventien doorloopballen, niet één resulterend in een treffer. Kijk eens hoe vaak we hebben geschoten en daar zijn we zegge en schrijve twee keer succesvol…!”.
De einduitslag van 6-6 zegt natuurlijk al heel veel. Men moet er bij Sparta (en waarschijnlijk ook bij de Tukkers) heel diep voor in de geschiedenisboeken duiken om nog eens zo’n lage uitslag te vinden. In de laatste 20 minuten van de wedstrijd werd er zelfs helemaal niet meer gescoord wat het duel ook als kijkspel niet boeiend maakte.
Ondank de eerder opgelopen achterstand ging Sparta toch met een geruststellende voorsprong de rust in (4-3). Direct na de pauze werd het verschil nog een doelpuntje groter maar nooit kwam het moment waarop de Nijkerkers écht afstand namen. Sterker nog, Vakgericht besefte dat er misschien nog wel iets te halen viel en dat klopte. In de 14e minuut na rust gooiden zij vanaf de strafworpstip de gelijkmaker binnen en dat was zoals gezegd het laatste echte wapenfeit van de wedstrijd.
Het moet gezegd, de Bruijne kan al weken zijn sterkste formatie niet de wei insturen. Blessures of andere zaken nopen hem telkens een creatieve oplossing uit de hoge hoed te toveren en dat komt de stabiliteit en de automatismen niet ten goede. Afgelopen zaterdag kon hij weliswaar weer een beroep doen op basis- kracht van Boven maar al snel werd duidelijk dat de meest getalenteerde Spartaan nog lang niet op z’n oude niveau is. Vervelender was dat Sander Motshagen wegens familieverplichtingen niet aanwezig kon zijn en het was de Bruijne aan te zien dat hij baalde van het feit dat hij telkens met een ander team van start moet. “Niets ten nadelen van de vervangers, daar heb ik in principe niets op aan te merken maar het is niet zo moeilijk om te snappen dat ik, in een jaar waar we 100% voor de titel zouden gaan, baal dat ik nog maar nauwelijks met m’n basis- acht heb kunnen spelen”.
Op zich hoeft het puntenverlies van de afgelopen weken niet direct dramatisch te zijn. De competitie is per slot van rekening nog niet eens halverwege dus er is nog veel te winnen voor Sparta Nijkerk. Dan moet het wel iets gemotiveerder dan afgelopen zaterdag, zoveel is wel duidelijk.
