Beter laat dan nooit voor sc Hoevelaken
SCHERPENZEEL - Of je nou in de eerste paar minuten van de wedstrijd twee treffers maakt en de boel vervolgens in het slot gooit, of je laat je tegenstander vijf kwartier in de waan dat ze drie punten aan het duel kunnen overhouden, om vervolgens in de slotfase tweemaal toe te slaan, het resultaat blijft uiteindelijk hetzelfde: drie belangrijke punten in de strijd om promotie.
In de wedstrijd tussen Scherpenzeel en Hoevelaken speelde het tweede scenario. De thuisploeg kwam na een klein kwartier op voorsprong, terwijl Hoevelaken legio kansen creëerde en pas in de 87e en 89e minuut de gaten in de defensie vond. Het energieke Hoevelaken hield de wedstrijd met genoemde strijdwijze lang spannend (en boeiend), met een typerend beeld na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Macintosh: de roodhemden vielen van vreugde over elkaar heen, de blauw-wit gestreepten zaten of lagen als verslagen honden op het kunstgras. Hoevelaken heeft weer stuivertje gewisseld met Scherpenzeel daar waar het de derde en vierde positie op de ranglijst betreft: 1-2.
Al vroeg in de middag gaf trainer Jan van den Heuvel, nog voor het vertrek naar Scherpenzeel, zijn strijdwijze prijs: op volle toeren. Verrassend was dat niet, want waar Hoevelaken twee seizoenen achtereen na de winter ineen stortte, daar voetbalt de ploeg in 2015 met veel strijd, passie, speelvreugde en druk naar voren. Vooral tegen CJVV was deze instelling meer dan succesvol, tegen Brederodes en IJFC had de speelwijze (ondanks vier punten) wat minder effect, maar tegen Scherpenzeel ging Hoevelaken er weer met vol elan tegenaan. De wedstrijd speelde zich dan ook voornamelijk af op de speelhelft van Scherpenzeel, met handen vol kansen voor Hoevelaken. Strijd (Hoevelaken) won het van behendigheid (Scherpenzeel) en van alle dotten van kansen die Hoevelaken kreeg was die voor Jan Weyn in de 13e minuut wel een hele grote. De tegenwoordige vleugelaanvaller van Hoevelaken onderschepte de bal na een foutieve terugspeelpass, maar wist één tegen één niet meer dan een hoekschop uit het duel met de doelman te halen. Vervolgens kwam Scherpenzeel met een snelle counter in no-time bij Sjoerd Kloppenburg en was het plotseling wel raak. Geheel tegen de verhouding in kwamen de gastheren op voorsprong, maar Hoevelaken liet zich daardoor niet ontmoedigen. Met veel pressie en balveroveringen kreeg Hoevelaken via onder anderen Jan Weyn, Joeri van den Hoeven, Peter van der Weerd en de vrije trappen van Simon de Boer kansen op de gelijkmaker, maar van gerechtigheid was tot op dat moment nog een sprake. De enige treffer van Harif Charidi, al weer zijn vijftiende deze competitie, was genoeg voor de 1-0 ruststand in het voordeel van Scherpenzeel.
Na de thee eenzelfde spelbeeld. Actie bij Hoevelaken, reactie bij Scherpenzeel. Ook deze doorgang leverde weer de nodige mogelijkheden voor Hoevelaken op, vooral uit opnieuw een handvol vrije trappen. De ballen wilden echter niet tussen de palen, en leverden daardoor ook geen treffer op. De ongeschreven voetbalwet zegt dan vaak, dat de treffers aan de andere kant vallen en zo was het ook bijna. Na een snelle aanval van de gastheren kreeg Scherpenzeel een enorme kans op de 2-0, maar gelukkig voor alles wat Hoevelaken was vloog de bal over de kruising.
Met Patrick Kloppenburg voor Peter van der Weerd (11.), Coen Bos voor Jan Weyn (24.) en Dion Metz voor Milan van den Hoeven (32.) zette Jan van den Heuvel nog meer op de aanval in. Vrije verdediger Simon de Boer werd gesommeerd meer risico te nemen door verder in te schuiven en uiteindelijk leidde dat tot succes. In de 87e minuut kreeg Hoevelaken de zoveelste vrije trap op de rand van het strafschopgebied. Jan van den Heuvel schreeuwde zijn longen uit zijn lijf dat de bal nu eindelijk eens tussen de palen moest. De goede verstaander (in dit geval Simon de Boer) had aan een half woord genoeg en peerde de bal hard in de benedenhoek: 1-1. Vreugde alom, maar de strijd nog niet gestreden. Aan puntendelingen heeft Hoevelaken in deze fase van de competitie niet zoveel en daardoor werd de strijdwijze van de eerste 87 minuten ook na de gelijkmaker nog doorgetrokken. Opnieuw met succes. Via een slim passje tussendoor kreeg invaller Coen Bos in het hart van de defensie vrije doorgang naar de doelman. De assistent van dienst, die al een groot deel van het duel zijn eigen wedstrijd vlagde, zag er buitenspel in, maar de arbiter van vandaag had al lang aangegeven, dat de Hoevelakense aanvaller door mocht lopen. Net als in de extra tijd tegen CJVV, het tweede duel van dit seizoen, zette Coen Bos Hoevelaken in de slotminuten op voorsprong. Uit beleefdheid ging de scheidsrechter nog wel in overleg met de grensjager, die vervolgens dacht aan de scheidsrechter te moeten zitten en zijn vlag kon inleveren. Het eerste wapenfeit van zijn vervanger was het opsteken van zijn vlag, toen zich eenzelfde situatie voordeed als bij de tweede treffer van Coen Bos. Nu, zij het aarzelend, floot de scheidsrechter Coen Bos wel terug.
Ook in de extra tijd, die vijf minuten bedroeg vanwege het overdreven veel tijd nemen bij blessurebehandelingen van de Scherpenzelers, bleek voor Hoevelaken de aanval de beste verdediging. Patrick Kloppenburg ramde de bal nog maar eens op de paal en toen Jan van den Heuvel de scheidsrechter er op attent maakte, dat niet Hoevelaken, maar Scherpenzeel voor de extra tijd had gezorgd, vond de verder uitmuntende arbiter het eigenlijk ook wel genoeg en liet hij de overige extra minuten, die nog zeker drie bedroegen, voor wat het was.
Historisch detail: met het inbrengen van Patrick Kloppenburg stonden er (met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid) voor het eerst in de historie drie koppels broers binnen de lijnen: Mark en Tom Buitink, Joeri en Milan van den Hoeven en Patrick en Sjoerd Kloppenburg. Hoezo is Hoevelaken een familiaire vereniging?
bijdrage van Robert Kreuning
