HILVERSUM -
Hoevelaken heeft de prachtige bekerwedstrijd van dinsdag 19 november geen vervolg kunnen geven. Zaterdag 23 november gaf Hoevelaken Olympia, dat komend kalenderjaar het 100-jarig bestaan gaat vieren, een vervroegd verjaardagscadeautje door de punten in Hilversum te laten.
Hoevelaken begon goed aan de wedstrijd. Met rust en controle werd er opgebouwd en probeerde Hoevelaken de aanval te zoeken. Dat leek al na tien minuten te leiden tot een openingstreffer, maar de assistent stak zijn vlag op en de scheidsrechter van dienst ging daarin mee. Wie er buitenspel gestaan zou moeten hebben, bleef een raadsel.
Hoe dan ook, Hoevelaken ging op dezelfde voet verder en kreeg na 24 minuten een strafschop toen Joep Timmerman binnen de beruchte lijn door twee man werd getorpedeerd. Dit leek een klusje voor Neal Kooij, die dinsdagavond tijdens de beslissende elfmeterserie overtuigend raak schoot, maar tegen Olympia vond hij de doelman op zijn weg.
Nog steeds was er niets aan de hand, want Hoevelaken was de bovenliggende partij en uiteindelijk leidde dat na 32 minuten wel tot een geldige treffer. Joep Timmerman nam de bal weergaloos onder controle en bediende Daan Vinke, die eenvoudig de doelman kansloos liet. De tandem van afgelopen dinsdag was daarmee opnieuw succesvol.
Na dit doelpunt leek er voor Hoevelaken niets aan de hand, maar in vier minuten tijd werd de bal tweemaal achter de Hoevelakense verdediging gelegd en even zo vaak waren de gastheren succesvol. Ineens keek Hoevelaken tegen een achterstand aan, waarmee ook de rust werd ingegaan.
Het verhaal van de tweede helft kan kort zijn. Olympia domineerde. De technisch begaafde voetballers vonden elkaar soepel, Hoevelaken kwam nauwelijks toe aan opbouwen, kon weinig ballen veroveren en was in de persoonlijke duels vaak de mindere. Desondanks bleef het verschil slechts één treffer en toen centrumverdediger Siem Kooistra mee naar voren werd gestuurd, stonden twee Hoevelakense verdedigers elkaar bij een hoge bal in de weg, waardoor Olympia kon uitlopen naar 3-1. Hoevelaken stelde daar nog één krachteloze kopbal tegenover en vertrok met lege handen terug naar Hoevelaken.
bijdrage van Robert Kreuning