VOP-trainer Jakob Melessen is begin jaren 90 hoofdtrainer van Sc Hoevelaken geweest. Over zijn tegenstander zei hij tegen een verslaggever van het AD: “Hoevelaken is een warme club”.
Na afloop was zijn warme gevoel minder, maar dat had niets met Hoevelaken te maken. Melessen ergerde zich vooral aan de wedstrijdinstelling van zijn eigen ploeg en meldde, nog voordat hij het veld afliep, dat hij de vertoning van VOP blamerend vond. De oorwassing bestond uit een 4-0 zege voor Hoevelaken.
Nieuwe maand, nieuwe kansen. Op de eerste dag van oktober startte Hoevelaken met een nieuwe technisch elftalleider op de bank naast hoofdtrainer Harry Oussoren. Henk van de Vuurst, zelf jarenlang speler van het eerste elftal, waaronder in de tijd van Jakob Melessen, en verder enkele jaren trainer van Hoevelaken C1, is na een aantal jaren ‘rust’ weer tot het kader van sc Hoevelaken toegetreden. In de rol die vorig lustrum door Eric Vos werd ingevuld is hij het extra oog en oor van de hoofdtrainer. “Even wennen”, was zijn reactie na afloop, “maar wel leuk”. Veel anders kun je ook niet zeggen, met een 4-0 overwinning als eerste klus.
“Jullie doelman hoeft niet te douchen”, was één van de Amersfoortse opmerkingen na afloop van de wedstrijd. “Wij hebben geen kans gecreëerd”. Toch lag die situatie net even anders. Halverwege de eerste helft kreeg VOP een vrije trap te nemen, waarbij de bal via de onderkant van de lat tegen de grond stuiterde. Voor of achter de lijn, de jonge arbiter van dienst kon het vanaf zijn positie niet zien. Hij gaf daarom geen treffer, maar na afloop wezen de berichten van de mensen die in de directe nabijheid van het onheil waren erop, dat de bal wel degelijk de doellijn was gepasseerd. Geen voorsprong voor VOP derhalve, die voor een andere wedstrijd had kunnen zorgen. De weegschaal bleef in evenwicht, totdat Patrick Kloppenburg het op zijn heupen kreeg met zijn nieuwe turbomotor. Nadat eerst Jeffrey Huisman oog in oog met de doelman van VOP een reuzenkans onbenut liet zette Patrick Kloppenburg het een paar keer op een rennen op de linker buitenbaan. In de 33e minuut leidde dat tot een rush, die gevolgd werd door een afgemeten voorzet op Edwin Duijst. De rechter aanvaller raakte de bal niet goed, maar wel goed genoeg voor de eerste goedgekeurde treffer van de wedstrijd.
Dit huzarenstukje herhaalde Patrick in de negende en elfde minuut van de tweede helft, nu met Randy Gerritsen en opnieuw Edwin Duijst als eindstation. Met drie assists had hij daarmee een belangrijk aandeel in het scoreverloop. En daarbij bleef het, want na een hernieuwde rush in de slotfase van het duel rondde Patrick de aanval zelf succesvol af. De topscorer van vorig seizoen was blij met zijn eerste competitietreffer van dit seizoen. En terecht. De wedstrijd tegen VOP liet namelijk zien, dat er ondanks de afwezigheid van de huidige topscorer Ruud Kassenaar, die tot nu toe vijf van de zes doelpunten voor zijn rekening nam, lustig op los kan worden gescoord. De marge had nog groter kunnen zijn wanneer de vizieren wat scherper hadden gestaan. Naast de vier treffers verdwenen er diverse ballen richting het parkeerterrein.
Ondanks de vier treffers was de ‘man van de wedstrijd’ een verdediger. Pascal de Jong maakte de Amersfoortse spits(en) onzichtbaar en dat bewaarheidde de keuze van de hoofdtrainer, om de wedstrijd met drie verdedigers te beginnen.
bijdrage van Robert Kreuning