Deze week had ik het genoegen om op de gerenommeerde Nijkerkse schaakclub tegen Wim van Schaffelaar te mogen schaken. Op een mooie schaakclub die dit jaar een formidabele leeftijd hoopt te bereiken van honderd jaar. Vele schaakfestiviteiten zullen Nijkerk gaan overvallen. Maar daarover binnenkort meer.
Dit was de tweede maal dat ik tegen van Schaffelaar mocht spelen. Overigens een naam met een beroemde klank in deze omstreken. Zijn levenseinde is nationaal erfgoed. Maar dit terzijde.
Ik kan mij herinneren dat de eerste partij tegen Wim een roemloze remise is gestorven. Ikzelf miste een plan die eerste avond. Deze tweede partij is anders verlopen, in ieder geval de uitslag. Ook had ik eerlijk gezegd de tweede keer weer geen sluitend sluw plan maar vrouwe Fortuna had zich die avond heerlijk geurend en zichtbaar tevreden genesteld op mijn linkerschouder. En eerlijk gezegd, deze dame zo dichtbij is altijd zeer van harte welkom. Vele partijen zijn geëindigd met deze dame ineens op een verrassende schouder. Kortom, deze avond had ik het geluk. Wel zijn de laatste zetten verloren gegaan in mijn onleesbare aantekeningen maar ik heb gepoogd om zo dichtbij de objectieve waarheid te blijven.
1.d4 d5 2.Pf3 c6 3.Pc3 Lf5 4.Lf4 Pf6 5.e3 e6 6.Ld3 Lg6 7.Pe5 Pbd7 8.Pxg6 hxg6 9.Df3 Ph5 10.g4 Pxf4 11.exf4 Lb4 12.f5 Df6 13.De3 0-0-0 14.a3 Lxc3+ 15.bxc3 exf5 16.g5 Dd6 17.Dg3 Tde8+ 18.Kd2 Dxg3 19.fxg3 Pf8 20.Tab1 Pe6 21.h4 Kc7 22.a4 Td8 23.a5 c5 24.The1 The8 25.Lb5 Th8 26.dxc5 Pxc5 27.Te7+ Kd6 28.Txf7 Pe4+ 29.Kd3 a6 Deze pionzet lijkt winnend. De witte loper heeft geen goed veld op het eerste gezicht maar schijn bedriegt. De loper kan de pion op a6 eenvoudig slaan en als zwart met de b7-pion op a6 de loper neemt is het mat in twee. Ikzelf heb dat uiteraard die avond niet voorzien. Wit speelt echter Le8 om de witte torens meer te kunnen activeren. Op zich een verrassende en creatieve zet.
Stelling na zwart 29. a6
30.Le8 [30.Lxa6 bxa6 31.Tb6+ en zwart gaat mat] 30...Thxe8 31.Tb6+ Ke5 32.Txg7 Pc5+ 33.Kd2 d4 34.c4 Ke4 35.Tgxg6 Kf3 36.Tbf6 Pe4+ 37.Kd3 Pxf6 En de tijd van wit was verstreken ! 0-1
Met de laatste zet nam ik de toren en Wim van Schaffelaar drukte mij ook sportief de hand ter overgave. Een gelukkig eind in vergelijk met Jan van Schaffelaar. De Jan van Schaffelaar sprong als protest van overgave in 1482 dodelijk van een echte toren die tientallen meters boven het maaiveld van Barneveld uitstak.
bijdrage van Frank van der Kaaij
[email protected] (uitsluitend leuke reacties zijn welkom)