AMERSFOORT - Afgelopen zaterdag stond de derby tussen MIA 1 en Telstar 1 op het programma.
De avond begon feestelijk met een prachtige doorloopbal van de pupil van de week, die raak was. Voor Telstar, dat zich uit de onderste regionen probeert te knokken, was het een cruciale wedstrijd. De Amersfoorters daarentegen stonden comfortabel op de tweede plek en begonnen met vertrouwen aan de wedstrijd. Hoewel Telstar op het veld al twee keer wist te winnen van MIA, was het nu aan de Hoevelakers om te bewijzen dat zij ook in de zaal het verschil konden maken.
Eerder op de avond zorgde Telstar 2 met hun eerste winstpartij tegen MIA 2 al voor een goed begin van de avond. Vol energie en met een duidelijk plan betrad Telstar 1 het veld, klaar om belangrijke punten te pakken.
Een moeizame start, maar een gelijke ruststand
De wedstrijd begon stroef, met aan beide kanten veel slordigheden in de passing. Dit resulteerde in een doelpuntloze openingsfase waarin beide ploegen moeite hadden om tot scoren te komen. Pas na acht minuten opende Telstar de score met een doorloopbal, gevolgd door een afstandsschot. MIA had grote moeite om de verdediging van Telstar te doorbreken en vond pas na een kwartier de korf.
Hoewel Telstar in deze fase mogelijkheden had om het gat te vergroten, wisten zij de kansen niet te benutten. Hierdoor kon MIA langzaam in hun spel komen en met een reeks van drie doelpunten de voorsprong overnemen. Richting de rust vielen de doelpunten over en weer. Telstar was trefzeker met vrije ballen van Carmen de Groot, terwijl MIA scoorde vanaf de strafworpstip. Uiteindelijk gingen de ploegen rusten met een stand van 7-7.
In de rust benadrukte coach Maarten de Jong de sterke verdedigende organisatie van Telstar, maar benoemde ook dat de ploeg aanvallend meer energie moest leveren. Vooral in het voorveld moesten de spelers meer meters maken om kansen te creëren. Met deze aanwijzingen ging Telstar de tweede helft in.
Sterk begin na rust, maar Telstar laat kansen liggen
Na rust opende Telstar direct de score, maar ook MIA wist snel te antwoorden. Een sterke fase van Telstar volgde, waarin de Hoevelakers drie doelpunten op rij maakten. Met een 8-11 voorsprong leek Telstar de wedstrijd in handen te hebben, maar een bekende valkuil diende zich aan: een doelpuntloze periode. Ondanks het harde werken slaagde Telstar er niet in om het verschil verder te vergroten en MIA profiteerde optimaal door terug te komen tot 10-11.
Met nog een paar minuten te spelen maakte coach Maarten de Jong enkele tactische wissels. De aanvallende kracht van Sarah van der Meer werd opnieuw in stelling gebracht en ook Sander Voets mocht fungeren als spits in de aanval. Vanaf dat moment ging het gelijk op. Beide ploegen scoorden om en om, waarbij de arbiter veelvuldig strafworpen toekende. MIA kwam op voorsprong en breidde deze zelfs uit naar twee punten in de slotfase. Telstar bleef echter strijden en belangrijke goals van Sander Voets brachten de stand weer in balans.
eigen foto
Een zenuwslopende slotfase
In een bloedstollende laatste minuut wist MIA opnieuw de voorsprong te pakken, maar Telstar antwoordde direct met de gelijkmaker. Ondanks enkele laatste pogingen van beide teams bleef een beslissing uit. Bij het laatste fluitsignaal stond er een 15-15 eindstand op het bord.
Een dubbel gevoel
Voor Telstar voelde dit gelijkspel dubbel. Gezien het spelbeeld en de voorsprong in de tweede helft hadden de Hoevelakers de wedstrijd moeten binnenslepen. Aan de andere kant waren het juist de Amersfoorters die in de laatste minuten nog de controle leken te pakken. Beide teams verlieten het veld met het gevoel een punt verloren te hebben.
bijdrage van Esmee van Voorn