VEENENDAAL – Rijd je het hele eind naar Veenendaal om de uitwedstrijd van je favoriete amateurclub te bezoeken, is dit het eerste (fonetische) bord dat je tegenkomt.
“Gelukkig” handelt het in dit geval om een touwtrekvereniging, maar je vraagt je wel af, of je wellicht ergens een verkeerde afslag hebt genomen.
Het begrip touwtrekken paste ook wel een beetje bij de wedstrijd tussen Veenendaal en Hoevelaken, een wedstrijd in de eerste ronde van de nacompetitie. Beide ploegen trokken met volle overtuiging aan het touw, waarbij het vlaggetje in het midden opvallend vaak richting de streep van Veenendaal ging, en af en toe ook verdacht dicht bij de Hoevelakense streep kwam. Na ruim twee uur krachtmeting, inclusief de extra tijd, de verlenging en de elftmetertrappen, verdween het vlaggetje aan het touw uiteindelijk definitief over de Hoevelakense streep. Daarmee mag Hoevelaken op zaterdag 9 juni in Oldebroek het touw delen met OWIOS.
Eigenlijk is de wedstrijd in voetbaltermen snel beschreven. Veenendaal had gedurende de wedstrijd het optische overwicht. De gastheren wisten elkaar beter te vinden dan Hoevelaken, hadden duidelijkere patronen in hun spel, wonnen bijna alle persoonlijke duels op het middenveld en hadden vrijwel iedere tweede bal. Hoevelaken had aanvallend niet veel in te brengen, maar werd uiteindelijk ook niet volledig weggespeeld. Dat kwam met name, omdat de inzet prijzenswaardig was, de verdediging goed in vorm stak en doelman Sjoerd Kloppenburg in een uitstekende vorm verkeerde. Waarschijnlijk heeft ook hij de beelden meegekregen van de ongelukkige doelman van Liverpool en besloten, om niet het aan het Karius-syndroom te lijden. Zo hield hij al na tien minuten Hoevelaken op de been, toen hij goed naar de bal bleef kijken en dat speeltuig uit de bovenhoek tikte na een goede kopbal. Tien minuten later had hij geluk, dat bij een schot van links de bal net voorlangs ging.
Hoevelaken zette er tegen de aanvalsdriften van Veenendaal een aantal counters en sporadische aanvallen tegenover en één van die uitbraken, in de 37e minuut, resulteerde in een hoekschop. Na een soort van klutssituatie kwam de bal voor de voeten van Patrick Kloppenburg, die stevig en gericht uithaalde. Hoevelaken kwam daarmee verrassend op voorsprong, maar kon die niet vasthouden tot aan de rust. Vijf minuten na de openingstreffer kreeg Veenendaal weer alle gelegenheid om op te bouwen, rond het strafschopgebied de bal rond te laten gaan en uiteindelijk een opening in de Hoevelakense defensie te vinden. Met een gelijke stand gingen beide ploegen naar de thee.
In de tweede doorgang speelde het spel zich voornamelijk op de Hoevelakense speelhelft af. De Veenendaalse spelers wisten elkaar steeds goed te vinden, maakten gebruik van de ruimte die ze kregen, wonnen nog steeds de meeste duels en de meeste tweede ballen en waren op driekwart van de wedstrijd ineens driemaal gevaarlijk. In de eerste situatie schoot Ewoud van de Brug, die ijzersterk speelde, zijn doelman te hulp door de bal voor de doellijn weg te jensen. Kort daarna was doelman Sjoerd Kloppenburg op zijn post, door met een goede reflex een tegendraadse bal onschadelijk te maken. Echter de beste redding maakte hij door een hard ingekopte bal miraculeus te verwerken, maar uiteindelijk stond de kopper buitenspel en kon deze actie niet als redding worden bijgeschreven.
Het beste Hoevelakense aanvallende spel viel te noteren in de vijf minuten van de extra tijd. Patrick Kloppenburg schoot de bal met rechts over de kruising, waar het afleggen op Randy Gerritsen een optie was geweest; Michel van de Bunt vond de doelman als eindstation, nadat hij de bal in de loop had meegekregen van Patrick Kloppenburg; na goed doorzetten van Randy Gerritsen leek Rudy Baalman de wedstrijd te beslissen, maar verdween de bal via het hoofd van een verdediger tegen de lat; in de slotseconden schoot Rudy Baalman de bal snoeihard tegen het zijnet, waar afleggen op Patrick Kloppenburg een optie zou zijn geweest. Kortom, na bijna een wedstrijd achter de tegenstander aanlopen veerde Hoevelaken plotseling op.
Erop of eronder, dat is dit seizoen het thema bij de wedstrijden uit de nacompetitie. De gelijke stand verplichtte beide ploegen tot een extra half uur voetbal, waarin niet werd gescoord. De beslissing moest derhalve komen van de elfmeterstip en vanaf die afstand toonde Hoevelaken zich het meest succesvol. Na drie benutte elftmetertrappen van Simon de Boer, Patrick Kloppenburg en Pascal de Jong schoot een Veenendaler hun derde bal over. Toen Jordy Zieltjes de vierde Hoevelakense strafschop benutte, had Hoevelaken drie kansen op de volgende ronde: één misser van Veenendaal (uit twee pogingen), of één rake trap van Hoevelaken. Veenendaal scoorde, waarna Ruud Kassenaar iets deed, wat hij nooit vanaf elf meter doet: de bal hoog inschieten. Via de onderkant van de lat stuiterde de bal van op – of achter de lijn het veld weer in, maar tot een treffer werd de trap niet gerekend. De gelijkmakende beurt was voor Veenendaal, maar voor de schutter was Sjoerd Kloppenburg een sta-in-de-weg. Hoevelaken door.
Hoevelaken kan nu een week toeleven naar de wedstrijd in de tweede ronde, waar in Oldebroek OWIOS wacht. De gasten spelen om degradatie uit de tweede klasse te voorkomen, Hoevelaken om de stap naar de tweede klasse te maken.
bijdrage van Robert Kreuning
