Belevenissen van een schilderende Nijkerker .... Deel 3

Tijdstip: 01.31. Bereikte leeftijd 69 jaar en één dag.

De finale is ingezet, het slotstuk is geopend, de eindronde is gestart, het besluit is onder de hamer. Mijn hink-stap-sprong, zeker in de volle lengte van de keuken is eerlijk gezegd ook niet meer van een jaloezie makend olympisch niveau, nog afgezien van het biedend perspectief en als bonus ruist de tinnitus ook al zalig. De bijtende wierook kringelt al voorzichtig in de neus. Toch al met al tevreden, vanavond gaan we buiten de deur eten en nu blijgeestig op naar morgen voor het volgende record.

Ik word dan gereden, dat weet ik al, mijn dochter rijdt, het stuur wordt liefdevol uit mijn handen onttrokken. Nu eerst nog even slapen. De nacht met overmoed avontuurlijk of werkzaam absorberen is niet meer te doen. Ik kan er niet wakker van liggen. En in de herhaling, toch tevreden.

Volgende week mag ik mijn op maat gemaakt kostuum afhalen. Met mijn eigen initialen verborgen in de kraag en de kleur van de manchetknopen na uitvoerig beraad vastgesteld. Zelfs de voering knispert volgens mijn wensen. Ik heb de gehele fabriekscyclus via de mail mogen meemaken. Kortom, het blijft genieten. Ouder worden, ook in Nijkerk, ik vouw mijn handen.