Belevenissen van een schilderende Nijkerker...deel 16

14 dec , 9:00 Columns
2025-12-04 frank van der kaaij

Dit jaar is binnen een maand mijn moeder en mijn jongere broer overleden.

Een bijzonder jaar hierdoor.

Twee maal een uitvaart. Twee huisontruimingen. Handenvol herinneringen en scheuten van verdriet. Tientallen afdelingen voor nabestaanden benaderd. Sommige met heel veel piëteit en behulpzaamheid. Soms een zoektocht. Met deze ervaringen vandaag een LP van Cor Steijn op mijn zolderkamer afgespeeld. Op de platenspeler uiteraard, een zwarte schijf van vinyl. In de jaren zestig aangeschaft door mijn vader. Als laatste van het gezin beluister ik wederom de klanken die onze huiskamer ooit hebben bezocht. In mijn herinnering was het geluid van de Hammond Orgel voller en kleurrijker van toon. Ook ‘Stilte’ van Toon Hermans, een 45 toeren-single, even opgezet, een meesterwerkje, deed me toch even in luid lachen uitbarsten.

Het zwarte koffertje met allerlei documenten, ooit gekregen van moeder voor als zij zou gaan hemelen staat nu wonderwel zij aan zij naast de zakenkoffer van mijn broer. Deze aluminium koffer heb ik ongevraagd meegenomen uit zijn huis.

Moeders einde was eigenlijk mooi. Tot het laatst zelfstandig, in onze aanwezigheid een paar dagen van slag en ineens onnavolgbaar verward en rustig in slaap vertrokken naar de lieve Heer. Sinds een jaar of tien had ik elke dag via de telefoon moeder even aan de lijn. Gesprekjes over niets, heerlijk gekeuvel over de regen, het steeds vroegere licht in de ochtend en de brutale wind.

Mijn broer werd gevonden op de bank. Gezeten naast de TV. Een klein boekje, tot mijn verrassing, het nieuwe testament onder handbereik. Samen met een vriend waren wij de enige die hij soms nog sprak. Onze gesprekken waren zeer divers. Niet altijd ook in een goede sfeer. We hadden onze aanvaringen. Maar ook soms synchroon luid schateren om niets.

Vele malen wist hij mij te herinneren dat ik het zo goed had getroffen op deze aarde en dat hij het martelaars pad moest bewandelden. Het is mij nimmer gelukt om hem van deze gedachten te brengen.

Frank van der Kaaij

columnisten