Belevenissen van een schilderende Nijkerker...deel 7
21 februari 2025
Vandaag zag ik een bericht over de biografie van Godfried Bomans. Geschreven door Ge Vaartjes. Een verrassing. Maar aangenaam. De verschijning van deze biografie was eerder gedacht maar uitgesteld tot 25 januari 2025. De biograaf had op het laatste moment zeer onverwacht een stapeltje brieven ontvangen met belangrijke informatie over het geheime liefdesleven van Godfried. En al deze sappige connotaties zijn uiteraard heerlijk in deze uitgave vastgelegd en voor het nageslacht ter inzage. Het zij zo.
Ik weet nog wel, toen het bericht rond ging dat Godfried Bomans was overleden dat dit groot nieuws was. Chefs in geheel Nederland riepen voltallige afdelingen bijeen om het droeve nieuws te verspreiden en gezamenlijk dit verlies te dragen. Een groot gemis trok door Nederland. Geboren in 1913 en overleden in 1971. Uiteindelijk is Godfried dus te jong gestorven en wel door hartfalen, na een schaakpartij. Humor was in mijn beleving zijn grootste kracht. Over Marlène Dietrich; “Had mijn vrouw maar één zo’n been’. Ik weet dat ik nog de lieve Heer, toentertijd op zestienjarige leeftijd met gevouwen handen gevraagd heb of ik zijn talent mocht erven. Een bijzondere en enigszins beschamende vraag ook. Als u bekend bent met mijn schrijfsels weet u ook dat deze vraag door onze lieve Heer nooit is ingewilligd. Zijn wijsheid is groot.
U moet het doen met een gewone inwoner uit Nijkerk die helaas geen spannende brieven in zijn koffer heeft.
