Verhoale in et Veluws dialect: Boeren buurtvisietes
In de zoemer bin boere veul te druk um te goan buurte en spreeke ze mekoar weineg, mar zo in november was d'r tied um weer es rusteg bie te proate, dus maakte ze afspraake over en weer um een avond te komme buurte.
Had wel es verhoale e'heurd in andere streeke van et land dat dat veurl offiesjeeler ging en d'r een heele poespas van e'maakt wier, een hele middag en avond inclusief een moaltied met de beste producte uut de tuin en vlees van et pas geslachtte varke, en netuurlijk een borrel en sigaar d'r bie.
Dat ging in de buurt van Niekark een heel stuk minder, de vesiete kwam meestal op een zoaterdagaved, teege koffietied en kreege eerst een poar kommetjes koffie of thee en dan een heele poos niks.
De éne buur had je meer mee te bespreeke dan de andere en d'r viele wel es stiltes, dan hoorde je alleen et tikken van de klok en de breipenne, de buurvrouwe naame altied een breiwarkje mee want: leedegheid was....
Mien moeder, die niet huushouwelek was, had altied een breiwarkje in de oenderste loa van de kast ligge veur dit soort geleegenheede en liet heur penne ok tikke. Et verschil was dat moeders breiwaarkje nooit af kwam.
Dan kwam de borrel op tavel, veur de vrouwe bowl of een advocoatje met slagroom, veur de manne een jonge jenever met suuker en een goeie sigaar. As teeke dat et zo wel genog e'weest was kwam d'r een beschuut met roombotter en keis op tavel en dan was et kloar.
Volgende week zoaterdag was d'r weer een andere buur an de beurt. "Dat heurt hier zo" zou m'n breur zêêge, of je et noe leuk vun of niet.
Met de eene buur hei'je noe eenmoal meer dan met de andere en je he'n niet altied zin in zo'n verplichtte avend vertelde een boerin me.
Zo ha'n wuullie op een kouwe zoaterdagaved oens in een warm bad loate zakke, een warme ochtendjas an en met dikke petoffels veur de oope heert, een interesant boek d'r bie veur heur, en de krant veur hum.
Toe ging de tillefoon...
Ofblieve, loat goan dat ding!, riep de boer, mar de boerin zei: meschien is et wel êên van de kiendere woar wat mee is? Ik kan die tillefoon niet loate goan as die meide de hort op bin.
De boer zag meteen an z'n vrouw d'r heufd dat et nog arger was. Ze hing op en zei: minse kiendersnogantoe nog an toe, helemoal vergeete, dat was, Heintje van Geurt, doar ha'n we mee of e'spreuke op buurtviesiete te komme vanaved.
Huullie gauw uut de badjas en de wienterkleere an en lopend deur de kou noar Heintje en Geurt.
