Wie stopt het bladblaasorkest 

Maar die komen altijd te laat. Want zodra de storm is gaan liggen, rukt het bladblaasorkest uit: mannen met oranje hesjes blazen de herfstidylle aan flarden. De eekhoorns, kinderen en thuiskoks hebben het nakijken. En de herfstminnende, romantische medemens ook. 

Je hebt ze in allerlei maten en soorten, die bladblazers. Ze produceren een geluid wat je niet kunt buitensluiten, het bbrrrrrooemmmmt en het zeurt je aan de kop totdat je er lichtelijk chagarijnig van wordt. En dan is het geluid nog niet eens het ergste, al lijkt het als ze tegelijk blazen op een oorverdovend orkest dat je liever ontvlucht.

Irritante gewoonte

Wat is het nut van deze irritante gewoonte om de straten schoon te vegen zodra het blad is gevallen? Laten we dat eerst eens bekijken, want er moet toch een logische, belangrijke reden zijn. Zou je zeggen.

Oude mensen die uitglijden over blaadjes. Punt. Maar moeten de straten daarvoor schoon zijn als een spiegel? Kunnen de ouderen niet ook een beetje om de blaadjes heen manouvreren, zo nu en dan? Ja, lijkt me. De ultraschone straten zijn een lichtelijk doorgeschoten vorm van de –alles-aan-de-kant-netheid die in de omgeving van Nijkerk meer te zien is. En die speelsheid buitensluit.

Vorst. Punt. Als het vriest, worden de blaadjes een aan-een-veegsel van glibberige witte glijers. Nijker on Ice zou er jaloers op zijn. Maar: er is ook nog zoiets als de weerman! De weerman kan een week vooruit voorspellen of er vorst komt. Daar kan, zelfs de gemeente, zijn planning prima op aanpassen. 

Fietsers. Laatste punt. Ja, je kunt vies uitglijden als je te hard door de bocht scheurt. Kwestie van op tijd remmen.

Wat zou de winst zijn als we de blaadjes en de natuur iets meer hun gang zouden laten gaan?

Kinderen kunnen lekker door de bladeren rennen, ze verzamelen, bestempelen en er mooie kunstwerken van maken. Bijkomend voordeel is dat ze dan bewegen (!), buiten (!) zijn en spelen (!). Iets wat de meeste kinderen veel te weinig doen.  Logisch. Ik zou ook niet naar buiten willen als er geen snars te beleven viel. Blaadjes zijn leuk, net als sneeuw. 

Eekhoorns, ken je ze nog? Dat zijn van die vrolijk roetsjende beestjes die je regelmatig zou kunnen zien als we de irritante gewoonte om alles ‘aan kant’ te hebben zouden loslaten. Want eekhoorns leggen een wintervoorraad aan van de hazelnoten, beukenootjes en andere noten die zo driftig en vol ernst worden weggeblazen. Stond er laatst niet een artikel in een van de Nijkerkse kranten dat eekhoorns vaker ziek zijn en te weinig te eten hebben? Duiven en andere vogels kunnen in de bladeren voedsel vinden die ze hard nodig hebben, zo vlak voordat de winter invalt. 

De gemeente. Minder vaak bladblazen is efficiënter en kost minder geld. Handig in tijden van bezuinigingen. Misschien dat iemand met MS dan toch zijn zorg kan behouden en niet zelf zijn wc-pot hoeft te boenen.

Elke andere Nijkerker kan een avondwandeling maken door het ruisende blad (trek stevige schoenen aan) en hoeft daarvoor niet eerst in de milieuvervuilende auto te stappen. Romantici, dichters, tekenaars en schrijvers (ja die hebben we ook in Nijkerk) kunnen prachtige gedichten, tekeningen en schilderijen maken van opeengehoopt blad onder het lichte schijnsel van een lantaarnpaal bij de Mooiste Toren van Nederland. Dat kan dan in een galerie komen te hangen, of in toeristenfolders komen te staan. Maar, daar moet je dan wel oog voor hebben. Of willen hebben.