Afgelopen week was ik, net als 125.000 andere Nederlanders, in Rotterdam om het spektakel Vrienden van Amstel Live bij te wonen. Dat is drieënhalf uur lang genieten van de top van de Nederlandse muziekwereld, van alle muziekstijlen met en door elkaar. De grootste kroeg van Nederland wordt het genoemd, en ook al zit je met 15.000 man per keer bij elkaar, het sfeertje is daadwerkelijk dat van een kroeg. Geweldig!
Deze keer gaven Acda & de Munnik er hun afscheidsoptredens, u weet wel, die van ‘CD van jou, CD van mij’. Dat nummer passeerde uiteraard ook de revue, en op de een of andere manier bleef uit de coupletten het zinnetje ‘Staan je zeilen eindelijk lekker in de wind…. gaat het anker al weer uit’ in mijn hoofd hangen.
Want dat is het gevoel dat ik deze week heb overgehouden aan het besluit om de zwembadplannen toch gewoon door te laten gaan, ondanks alle protesten.
Het afgelopen half jaar had ik zo’n goed gevoel over waar we met Nijkerk naartoe gingen: het nieuwe Molenplein dat zo prachtig en stads is geworden, we hebben zelfs ook hier de mogelijkheid gekregen om op zondag de winkels te openen, de ijsbaan mocht open op zondag. Kortom: het ging de goede kant op!
Maar dan zo’n onbegrijpelijke beslissing over het zwembad… Cactus schreef in de Stad Nijkerk van afgelopen week al een pittige column over deze blunder – want dat is het in mijn ogen ook.
De criteria die de gemeente heeft gehanteerd voor de keuze van een nieuw zwembad mogen dan logisch lijken (het moest al eigen grond zijn, het bestemmingsplan mocht niet in de weg staan en het moest centraal in de gemeente liggen), als je ze ontleedt, blijft er uiteindelijk toch een onoverkomelijk probleem liggen.
Die eigen grond en het bestemmingsplan zijn in zowel de locatie Bad Bloemendal als Spoorkamp niet het probleem (tenzij de grond van Bad Bloemendal allang verkocht is).
Wat dan overblijft, is dat hardnekkige vasthouden aan de locatie.
Tuurlijk, er is wat voor te zeggen om het zwembad centraal gelegen te maken. Maar is het niet net zo belangrijk om de geografische spreiding van zwembaden in het algemeen mee te nemen? Vlakbij het centrum van Amersfoort komt al een prachtig nieuw zwembad, zeker vanuit Hoevelaken is dat net zo makkelijk te bereiken als de Spoorkamp en bovendien wordt het groter en heeft het veel meer faciliteiten. Ook in Vathorst komt een nieuw zwembad en dat is vanuit Corlaer en Nijkerkerveen gezien weer om de hoek.
Die dringende noodzaak om met het zwembad tegen Nijkerkerveen aan te gaan zitten, begrijp ik dan ook niet goed.
Dat begrijp ik weer wel als je heel graag de mensen juist naar jóuw zwembad toe wilt trekken zodat je niet alleen je eigen gemeentegenoten maar ook mensen uit de buurgemeenten op bezoek krijgt, maar dan moet je wel uitpakken. Dan kom je er niet met een simpel zwembad en alleen een ligweide. Dan moet je toch op zijn minst een gezellige en feestelijke locatie maken met een paar glijbanen en andere extra’s.
En die ligweide hè, dat is toch wel een hekel punt. Die ligweide is, ten opzichte van beide genoemde zwembaden in Amersfoort en Vathorst, het enige pluspunt. MAAR: wat heb je aan een ligweide als je in de dooiekippenstank ligt?
De politiek schermt met statistieken dat de wind in 90% van de gevallen niet de kant van de Spoorkamp op staat. Ik heb de geografische ligging van zowel de kippenslachterij als de Spoorkamp er eens bij gepakt, en wat blijkt? De kippenslachterij ligt zuid-/zuidwestelijk ten opzichte van het nieuwe zwembad…
Hebben de heren en dames politici dan nooit opgelet vroeger op school met aardrijkskunde? Wat was ook alweer de meest voorkomende windrichting in Nederland? Hoe heet dat ook alweer: die eeuwige Zuidwester…!
Critici zullen misschien zeggen dat de stank vooral bij een zuidenwind het ergste is (en minder bij die Zuidwester), maar laten we dan ook weer eerlijk zijn: juist bij een zuidenwind is het vaak lekker warm en goed zwemweer, en juist dan had je best graag even op je handdoekje op de ligweide gelegen, ware het niet dat….
Juist: die statistieken kun je dus waarschijnlijk bijna omdraaien, namelijk dat je juist in 90% van de dagen wèl in de stank ligt.
En als je pluspunt als zwembad ten opzichte van je naaste concurrenten een ligweide in de dooiekippenstank is, dan kun je het net zo goed niet doen.
Tenzij het beleid eigenlijk is: we willen alleen een sportbad, en geen recreatiebad meer. Maar wat een gemiste kans is dat. Was er dan geen mogelijkheid meer om te zeggen: ‘BBBB en andere protesteerders tegen de Spoorkamp, jullie krijgen een jaar de tijd om een partij/investeerder te vinden die het financieel mogelijk maakt om op een andere locatie dan de Spoorkamp een echt leuk zwembad neer te zetten’ (goed voorbeeld: het zwembad in Leusden?) en pas als dat echt niet blijkt te lukken, dan maar bij gebrek aan beter een beperkt zwembad bouwen.
En of die ligweide er dan wel of niet bij komt: ik zal mijn handdoekje er nooit neerleggen…
Over Merit Roodbeen
Merit Roodbeen is opgegroeid met en tussen de boeken. Na haar studie Nieuwgriekse Taal- en Letterkunde heeft ze jarenlang gewerkt bij boekhandel Roodbeen, waar ze ook eigenaar van is geweest. Inmiddels heeft ze de overstap gemaakt naar de uitgeverij, en heeft ze haar eigen uitgeverij Nabij Producties. Ze woont sinds 1994 in Nijkerk met haar man Robert, met wie ze drie kinderen heeft.
LAAKBAAR
Vier columnisten midden in het werkgebied van nijkerk.nieuws.nl ontmoeten Nijkerk, Nijkerkerveen en Hoevelaken. Elke week een nieuwe column waarin je kunt lezen wat Marcelle Warringa, Merit Roodbeen, Monique van Rooyen – Staal en Wendy Traa bezig houdt.
Elke maandag een nieuwe column online
