Uniek jubileum Ellie Boot

Foto:

Het komt niet vaak voor dat een predikant 25 jaar in haar of zijn eerste gemeente ‘staat’.

In dat opzicht is het een vrij unieke situatie, dat Ds. Ellie Boot en ‘de Eshof’ met elkaar al zolang verbonden zijn. Op 4 september 1994 werd Ellie, zoals ieder haar kent, bevestigd als predikant van de Gereformeerde Kerk van Hoevelaken, onderdeel van de toenmalige Samen-Op-Weg Gemeente ‘de Eshof’. Die ging later op in de Protestantse Gemeente ‘de Eshof’. Omdat Hoevelaken haar eerste gemeente was, is er op 1 september 2019 dus sprake van een 25 jarig ambtsjubileum én is Ellie 25 jaar verbonden aan ‘De Eshof’. Aanleiding voor een mooi ‘dubbelfeest’.

Hoe hou je het vol?

Als opening van het programma opende voormalig voorzitter van de kerkenraad Frits Harmsen met het beantwoorden van de vraag hoe het komt dat zowel Ellie als de gemeente het al 25 jaar met elkaar uithouden. Frits vatte in zijn toespraak de afgelopen 25 jaar samen. Hij benoemde de kwaliteiten en persoonlijke betrokkenheid van Ellie. Daardoor komen kerkdiensten en pastoraat heel dicht bij elkaar: “Elke viering staat op zich. Over elke woord, elke zin, elke tekst en elk lied heb je nagedacht. Woorden en muziek moeten één geheel vormen. Het één kan niet zonder het ander. Daarbij blijf je altijd heel dicht bij jezelf en bij de tekst van de lezingen van de betreffende zondag. En dat vertaal je naar de situatie van mensen, vaak gemeenteleden. Dat doe je respectvol en integer, zonder oordeelsvorming”, aldus Harmsen.

Zonder muziek geen Eshof

Dat muziek en liturgie met elkaar verbonden zijn in diensten van ‘de Eshof’, is te zien aan het grote aantal muziekstukken in het jubileumprogramma. De cantorij verzorgde twee zelfgemaakte muziekstukken. In één daarvan werd ‘de kracht van Ellie’ bezongen en benoemd. Vanuit de oecumenische samenwerking met de Paulusgeloofsgemeenschap toonde het Pauluskoor vervolgens hun betrokkenheid door het zingen van een ‘Pauluslied’. Een ‘Romance’ van Grazyna Bacewicz werd gespeeld door Annahes Odink en Annemieke Huurdeman op respectievelijk piano en dwarsfluit. En als muzikaal intermezzo speelde Rudi Coppoolse, ook organist in de bevestigingsdienst in 1994, een transcriptie van “ De Koekoek en de Nachtegaal” van Georg Friedrich Händel.

Iets dat blijvend is

De mensen van ‘de Eshof’ wilden graag een blijk van waardering geven aan Ellie. Ze zelf zou graag iets willen, dat blijvend is, waar ieder van kan genieten en dus een mooi symbolisch cadeau. Wat zeker blijvend is, is het gedenkboek dat is samengesteld. Daar werkten diverse auteurs van binnen en van buiten ‘de Eshof’ aan mee. Ellie ontving ook een mooi symbolisch bedrag, waar zij zelf iets mee kan doen. En blijvend zal zeker de gekregen olijfboom zijn. Het bijzondere van dit soort mediterrane bomen is, dat zij geen blad verliezen en dus altijd groen blijven. Iedereen in Hoevelaken mag genieten van de vruchten die de boom voortbrengt, zoals ‘de Eshof’ nog jaren hoopt te genieten en geïnspireerd mag worden door deze geliefde voorganger.

Over Ds. Ellie Boot

Gegevens: Ellie is geboren in Gapinge (op Walcheren) in 1963, waar haar vader predikant was. Vervolgens heeft zij gewoond in: Oudewater, Willemstad (Curacau), Veenhuizen, Bovensmilde, Pennsylvania, Amsterdam, Vallecrosia en Hoevelaken. Voor haar beroep naar Hoevelaken heeft Ellie in Italië gewerkt in de protestantse Waldenzen gemeente (1992-1994).
Uit interviews (met o.a. Ben de Graaf in 1994, 1999 en 2007): Op een gemeenteavond in augustus 1994 werd unaniem gekozen voor een beroep op Ellie Boot. Ellie heeft er vertrouwen in dat het goed zal gaan: ‘Ik ga in ieder geval mijn best doen’. Over de samenwerking met Dirk Monshouwer: ‘Ik werk samen met een oudere collega. We kunnen heel goed samenwerken. Hij is de denker, de analyticus, de organisator. Mijn kracht ligt in de benaderbaarheid, het meeleven, de omgang met de mensen. De theoloog is van beroep een tekstuitlegger maar de bijbel komt steeds minder ter sprake. De geloofsvragen zijn verdrongen door levensvragen’.

Uitspraken over geloven: ‘Wat moet ik eigenlijk met dat geloof? Dat is een vraag, die ik nog steeds heb. Wie is God en waar kun je hem tegenkomen? (10-7-’99). Geloven is niet zoiets als: God bestaat, punt uit. Geloven is voor mij: me bezinnen, God present stellen en hier en nu waarmaken. Geloof komt niet aanwaaien, daar moet je voor openstaan en daar moet je aan werken’.

bijdrage van Jan Hofman

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen