4 mei

A1 Mediagroep en nijkerk.nieuws.nl besteedden vanaf 18.00 uur  extra aandacht aan 4 mei.

Dat gebeurde in een live-uitzending.
nijkerk.nieuws.nl maakte daarvoor een aantal reportages.

De Voedselvoorziening, door Anton van Renssen
;

Terugblik op vorige herdenkingen

Terugblik op de bevrijdingsdag

De bevrijding belicht door Anton van Renssen

Samenvatting Dodenherdenking in Nijkerk en Hoevelaken

Nijkerk

Toespraak Burgemeester Renkema
Dames en heren,

Op 4 mei, vandaag, herdenken we iedereen die in Nederland, of waar ook ter wereld, is omgekomen of vermoord sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, zowel in oorlogssituaties als bij vredesoperaties. Ook in Nijkerk staan we daar, net zoals in alle voorgaande jaren, bij stil.

En toch is het dit jaar heel anders.

Als er één moment is waarbij we samen zouden moeten zijn, dan is dat nu. Samen herdenken, rouwen met mensen die oorlog zelf hebben meegemaakt en met mensen die geliefden hebben verloren.

Maar nu sta ik hier gedwongen door de omstandigheden bijna helemaal alleen. Ik leef enorm mee met inwoners die zich vandaag extra eenzaam voelen, omdat ze dit belangrijke moment dit jaar niet kunnen delen met anderen.

Maar geldt daarnaast voor velen niet dat er gevoelens zijn van angst, van onzekerheid en soms ook van verdriet en van rouw. We maken met elkaar moeilijke tijden mee. We denken vaak aan het gevoel van vrijheid.

We zijn niet bij elkaar, maar mogen ons wel verbonden weten. We mogen beseffen dat er zo veel meer is dat ons bindt dan ons scheidt.
Dat alleen een gezamenlijke inspanning ons verder brengt.

Dit jaar ligt de nadruk van de herdenking op het feit dat 75 jaar geleden een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog. Er zijn steeds minder mensen in leven die de Tweede Wereldoorlog zelf bewust hebben mee gemaakt. Maar we kennen allemaal wel de verhalen, de foto’s en de filmbeelden van die tijd.

Het blijft ontstellend om te horen of te zien van de angst, van het verdriet, van honger, van moeten vluchten en van de moord op inwoners die een andere achtergrond hadden. Met afgrijzen kijken we naar de verwoestingen die het oorlogsgeweld heeft aangericht.

Tegelijkertijd denken we met bewondering aan de mannen en vrouwen die met gevaar voor eigen leven in verzet kwamen en mensenlevens hebben gered. Wat zou ik gedaan hebben in die omstandigheden, vraagt menigeen zich wellicht af. Zou ik ook zo moedig zijn geweest?

Uiteindelijk zien we de enorme blijdschap van mensen, toen na 5 jaar oorlog Canadese tanks eindelijk de straten binnen kwamen rollen en de bevrijding meebrachten. Wat waren we dankbaar voor de jonge mannen uit een ver land, die kwamen om ons te bevrijden en daardoor ook zelf veel leed hebben moeten dragen.

Met die herinnering daaraan, aan de verschrikkingen van die oorlog, weten we zeker: wat er toen gebeurd is, mag nooit meer gebeuren. Gelukkig heeft ons land ook nooit meer zo’n bezetting meegemaakt. Maar veel landen en volken in de wereld kunnen ons dat niet nazeggen. De verschrikkingen van oorlog gaan vandaag ook nog over de wereld en stemmen ons met enige regelmaat droevig.

We mogen onze vrijheid en vrede dan ook nooit als vanzelfsprekend beschouwen. Vrijheid en vrede moeten beschermd worden, moeten uitgedragen worden.

Verdraagzaamheid, de ander accepteren, niet alleen maar aan jezelf denken, maar iemand die hulp nodig heeft steunen, gastvrijheid voor mensen op de vlucht. Dat zijn belangrijke elementen van vrijheid en vrede.

Meisjes en jongens, dames en heren, het is zo gemakkelijk vrijheid voor lief te nemen en niet te zien hoe kostbaar en bijzonder ze is. Hoeveel mensen hebben niet hun leven gegeven voor onze vrijheid. Laten we de oorlog niet vergeten, zodat we de vrijheid blijven koesteren.

Hoevelaken

Ook in Hoevelaken was een sobere herdenking met wethouder Wim Oosterwijk, maar zonder publiek.

Dit bericht werd gemaakt door Astrid Bakker, Arjen Gerritsma (foto’s in de fotoserie), A1 mediagroep, Gerrit van de Veen en Ely Hackmann

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen