In et Veluuwse buurtschap woar ik op greujde ginge wuullie as kiend nooit met vekansie.
Ja, een dagje met de bus, VAD, (Veluwse Autobus Dienst) noar femielie die heelemoal achter Appeldoore woende, veur een kiend een wereldreis…
Doar kos ik me arg op verheuge en keek m’n ooge uut, ik was niks e’went.
Niemand bie oens uut de buurt ging in die tied met vekansie, en we ha’n totoal niet et idee dat we wat mistte, al was ik wel beniewd noar de weereld buute oens buurtschapje en dat wier alleen mar arger toe de juffrouwe en meesters van de lêêgere school prachteg uut de Biebel kozze vertelle over dat kiendje in een bieze mandje op de Nijl, Reus Goliath de Farao’s en de Uuttocht uut Egypte.
Ze ha’n et niet over New York, Spanje of de barge van Zwitserland woar ik ok wel niesjiereg noar was, mar dat kwam loater wel.
Eén van de reize die me et meest bie e’bleeve is was een Cruise op de Nijl
Umdat we vertraging opliepe landde we in et donker en mistte ik ‘m niet meteen, mar zoas meestal kos ik m’n zonnebril niet viende.
Doar was elke vekansie wel wat mee, of vergeete of d’r op e’zeete…ik mos in ieder geval op zeuk noar een nieuwe want zoender kos je hier niet.
Mar dat valt in zo’n land woar je moet pingele nog nie mee
Had oendertusse begreepe dat as je dat niet dêêj, dat ofdinge, je vekansie dubbel zo duur wordt.
Zelf bin ik doar niet handeg in, doar zal et ok wel een beetje an ligge da’k d’r een heekel an het, ik denk altied: wat hei’j je d’r an, je bin d’r een hoop tied an kwiet die ik op vekansie liever arges anders deurbreng inploats van d’r weet ik hoelang over te doen um een zonnebril of een poar drinkgloaze te koope
Zo verging et oens een keer in Turkiije met wat we noe de duure gloaze noeme, want we he’n ze netuurlek mee noar huus e’neume.
Ze beginne doar meteen as ik de gloaze oppak en of wil reekene met: Kopje thee heeren? NEEHEE… ik wil betoale en noar et strand.
Nou, dan betoal je dus de hoofdprijs. Meteen noadat we kloar waare sleut de winkelier z’n tent en ging ok noar et strand, die had de buit binne veur die dag.
Marge mar es veerder kieke veur een zonnebril en of d’r bie oens in Hollandse groepje iemand tusse zit die grêêg ofdingt , of dat gepingel een leuk spelletje viend en dat goed kan.
Dat bin zorge veur loater, mar okee…we bin noe in Egypte.
Op de lêêgere school “De School Met Den Bijbel” in et Veluwse buurtschap woar ik op greujde ha’k d’r al van e’heurd al bleef et veur een kiend een zwoar verhoal die Uuttocht uut Egypte, de juffrouwe en meesters kozze d’r iezeg mooi over vertelle, ze ha’n et ok heel goed beschreeve al waare ze d’r noar mien idee in de joare vuufteg van de veurege eeuw, vast zelf nooit e’weest.
Ik genoot zo van die verhoale dat ik me veur nam al die ploatse wel zelf te bezeuke…….loater….as ik groot was!
Jaja, hoe hoal je et in je heufd as kiend? Gien idee hoe veer et was, Canada lag wat mien betreft achter de veerste schuur die ik vanof oens arf kos zien.
Mar goed, noe ik hier bin zie ik dat de beschrieving van de juffrouwe en meesters van toen nog steeds kloppe , d’r is in ieder geval de leste poar duuzend joar niet veul veranderd en et was oengeleufelek mooi um vanof et dek van een Cruiseboot noar de oevers van de Nijl te kieke die langzaam veurbie gleeje.
Manne met lange wie’je jurke die met een os of een ezel et land an et bewarke waare en vrouwluu met groote mande of kratte op hun heufd, of de tied duuzend joar stil e’stoan had.
Tot wuullie kwaame kieke.
Mozes kon zo mar teveurschien komme uut et riet an de ziekant lekker slaapend in z’n bieze mandje.
Mar as dat zou gebeure zou et netuurlek allemoal nep weeze, een toeriste stunt of zo.
Dit was zo echt da’k d’r kiepevel van kreeg, moet nog vaak an deze reis denke…
En d’r waare nog meer dinge die deeze reis biezoender maakte, zoas Gerda, Ja,…Gerda…oja, och heer, ik bedoel: zo waarlijk helpe mij…en Gerda hielp iedereen.
Mien an een “merk” – zonnebril, nou ja, merk of niet, wel veur minder dan de helft van de vraagprijs, en niet eens deur heur charmes in de strijd te gooie, mar gewoon deur open, eerlek mar hard te oenderhandele. Wat een wiefje, nogmaals dank Gerda.
Meteen al vanof et vliegveld noar de boot dochte Gerda en ik bliekboar etzelfde toe we langs de weg in et licht van lanteerepoale groepjes manne in lange jurkachtege kleere zaage.
Ik docht et mar Gerda zei et: ” Zouden ze daar iets onderaan hebben?”.
Dat vraag ik me ok altied of zei ik, dan wis oens groepje meteen woar ze mee op e’scheept zaate de kommende week.
We waare met een klein groepje Nederlanders, elf bie mekoar en ik vun et al gouw jammer dat Gerda niet bie oens an tavel zat mar dan was et messchien te bar e’worre veur die luxe boot, et was verstandeger dat wuullie oens rusteg oenderhielden met oenze keurege tafelgenooten.
Gerda reisde alleen mar was minder alleen dan wuullie allemoal, as je arges hard heurde lache wis je dat zie in de buurt was, en as ze et effe arges te saai vun kwam ze met oens biebabbele.
IK WIL HET, IK WIL HET, IK WIL HET was heur strijdkreet, of dat noe een stukje op de Nijl voare was met een tradiesjoneel Falukabootje, al die iezeg mooie dasse ‘sjaals’ die ze niet kos loate hange of dat ze in een soevenierwinkeltsje een mooi beeldsje zag, ze bleef heur mantra opzêêge, IK WIL HET…
Bie dat IK WIL HET heurde ok een boot-tochje met een oriezjieneele Faluka op de Nijl en wuullie ginge mee.
Gerda genoot zo te zien van de oentspanne sfeer want ze zat lekker oenderuut e’zakt droomereg noar de Nijloever te kieke en soms gewoon met d’r ooge dicht van de golfbeweeging van et woater te geniete.
Je hoefde gien helderziende te weeze um te weete wat d’r in et heufd van et knulletje die an et roer sting umging.
Noe Gerda in heur sprookesweereld leefde dee’j hie dat ok zêêg mar ,en hie bekeek heur zoender dat ze et in de goate had, utvoereg, diep en wat veur soort woorde je doar nog meer veur kun bedenke.
Hie zakte een beetje oenderuut, oender z’n lange jurk was beweeging zichtboar en hie oasemde zwoar toe hie deur z’n half gesleute wimpers noar heur gluupte.
“Borstjes vooruit, lipjes getuit” riep ik zo vals as ik kon, et was meteen kloar met de betovering: IK WIL HET, IK WIL HET.
Wat loater kwaame we bie de Koolosse van Agememnon.
Et was één van de leste excursies en zowat iedereen begos Tempel en Beelden-meu te raaken, veural toe die Koolosse ok nog es op een roare plek bleeke te ligge en oens groepje meteen in e’sleute wier deur beeldsjesverkopers ,zaate de meeste al weer vlug in de bus, vanuut de bus kozze we die Koolossen ok wel zien en van dichtbie wiere ze alleen mar lilleker.
Kunne we…? Hebben we iedereen?, vreug de reisleidster? NEE, effe wachtte, die beeldjesverkoopers he’n Gerda nog riep ik achteruut de bus.
Doar bin ze dan mooi kloar mee riep iedereen. Och minse, achterin had ik goed zicht op die arme kêêls die huullie beeldsjes wel veur niks weg wouwe geeve as ze dat pingelende vasthouwende wiefje maar kwietraakte.
En netuurlek kreeg ze et veur de prijs die ze d’r veur wou geeve. Noe hup, Gerda in de bus en rieje mar.
Vreug loater es an Gerda “ze had in et Zuuje van et land een sjieke damesmoode-zaak) krieg jie ok wel es minse die ofdinge in je winkel?
Nee, zei ze eerst, nou ja, noe we et d’r over he’n, soms Belge, die bin dat van huus uut e’went scheut heur ineens te binne.
Ja, die passe en koope dan oender et genot van een kopje koffie of thee van alles, en doarnoa richting kassa.
As ze et af te reekene bedrag heure roepe ze nog wel es: *Amai Madam, kan doar nie wat vanaof?
Wat doe je dan? Hoe goa je doarmee um?
Ooooh, heel simpel, ik reageer meteen deur te zêêge: Natuurlijk dames, waar wilt u het vanaf hebben, van de mouwtjes of het lijfje?
* Amai is een Vlaams woord veur: tsjonge jonge, oei of jeetje.
bijdrage van Ap uut Appel
Klik op de banner en ga naar “Kiezen voor Nijkerk
Het nieuws van nijkerk.nieuws.nl gemakkelijk volgen? Like dan ook onze Facebookpagina, volg ons op Twitter of LinkedIn en Instagram of krijg gratis onze dagelijkse of wekelijkse nieuwsbrief.
Adverteren op nijkerk.nieuws.nl neem dan contact op Leo Christiaens voor de prijzen en mogelijkheden. Zijn telefoonnummer: 06-11087527, zijn mailadres: [email protected]
