NIJKERK – De redder van de Áppelse Molen’in Nijkerk overweegt de handdoek in de ring te gooien. Zakenman Ron Krijnen(49) is het, zo zegt hij, jarenlange gesteggel met de gemeente meer dan zat. Stoppen betekent dat een tot nu toe openbaar monument op slot gaat.
NIJKERK – De redder van de Áppelse Molen’in Nijkerk overweegt de handdoek in de ring te gooien. Zakenman Ron Krijnen(49) is het, zo zegt hij, jarenlange gesteggel met de gemeente meer dan zat. Stoppen betekent dat een tot nu toe openbaar monument op slot gaat.
Korenmolen ‘De Hoop’ (1888) in de Nijkerkse buurtschap De Appel is nu elke zaterdag in bedrijf en toegankelijk voor het publiek. Zo ook het afgelopen weekeinde. Ter gelegenheid van de nationale Molendag was er een feestelijke omlijsting met pannenkoeken, muziek en rondleidingen door het molenaarsteam. Maar het was een feestje met een rouwrandje, aldus Krijnen. Hij zegt:”Ik ben al bijna tien jaar bezig met dit project. Er is geen jaar voorbij-gegaan zonder gedoe en gezeur met de gemeente”.
Krijnen kocht de zwaar vervallen molen in 2002 van particulieren voor een bedrag van 389.000 euro. Hij knapte het omliggende terrein op en nam de voorfinanciering van de restauratie (430.000 euro) voor zijn rekening. Pas later werden de restauratiekosten voor een deel eenmalig gecompenseerd met 220.000 euro subsidie van rijk, provincie en gemeente.
Het initiatief van Krijnen was een uitkomst voor de gemeente Nijkerk. In het openbaar werd menigmaal diepe treurnis uitgesproken over het dreigende verval van de molen, maar geld hadden toenmalige bestuurders er niet voor over. Het was toenmalig cultuurwethouder Bertie Lemstra, die alle zeilen bijzette om Krijnen over de streep te trekken. De ondernemer zegt:”Pas na de koop werd duidelijk dat ik niet meteen op een restauratiesubsidie kon rekenen. Uiteindelijk is afgesproken dat ik deze zou voorfinancieren. De gemeente Nijkerk deed de toezegging de rentelasten voor haar rekening te zullen nemen. Tot op heden heb ik daarvan nooit een cent gezien”.
Lemstra, tegenwoordig voorzitter van de gemeentelijke Monumentencommissie schrikt van het relaas van Krijnen. De afspraak over de rentelasten kan zij zich niet herinneren. Lemstra:”Ik ga dat uitzoeken. Het is treurig dat het zo loopt. Deze man verdient het om in de watten te worden gelegd. Zonder hem zou de molen niet van de ondergang zijn gered”.
Het volgende punt van ergernis voor Krijnen waren de problemen om een bouwvergunning te krijgen voor een huis op het molenterrein. Volgens het oorspronkelijke bestemmingsplan was daarvoor een kavel beschikbaar. Die toestemming kwam er niet. Uiteindelijk kocht hij voor enkele tonnen een aanpalend stuk grond. Zijn wens was daarop een boerderij te bouwen. Dat werd geweigerd. Uiteindelijk kwam er een, deels ingegraven, ecologische woning met grasdak. Krijnen: ,,Met de opvolger van Lemstra en ambtenaren heb ik vervolgens uitvoerig overlegd over de inrichting van mijn tuin en de rest van het terrein. De plannen waren allemaal prima. Er was geen enkel probleem. Achteraf bezien, kan ik mij voor mij kop slaan dat dit niet schriftelijk is vasgelegd. Want daarover loopt nu al anderhalf jaar een nieuw conflict”.
Op straffe van een dwangsom van 50.000 euro wil de gemeente dat Krijnen een hooiberg, een voliëre en een vijver uit zijn tuin verwijderd. De bouwsels zouden zonder vergunning zijn opgetrokken. Zwaarwegend argument is ook dat het terrein deel uitmaakt van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS).
Krijnen:”Verwijdering betekent dat ik het grootste deel van mijn dieren (alpaca’s, kipppen, duiven en vissen) weg moet doen. Als dat gebeurt, is het voor mij definitief: einde verhaal”.
Bron: Peter Niehorster, http://www.destentor.nl
Foto: Arjen Gerritsma, www.GraphicSound.nl
