Tijdens het “inloopuurtje” bij leden van de gemeenteraad op donderdag 23 januari hebben de Nijkerkse sportverenigingen er behoorlijk van langs gekregen. Strekking van het nieuws: “Veel mensen drinken zich ’s avonds in en gaan dan rond middernacht naar de horeca, waar ze vaak overlast veroorzaken. De grootste veroorzakers zijn de illegale ketens in voornamelijk het buitengebied, waar mensen zich relatief goedkoop vol drinken, en de sportkantines. De horecaondernemers pleiten voor inperking van de sluitingsuren van sportkantines en meer handhaving van de drankketens”.
Heldere taal in verkiezingstijd, maar niet heus. Hopelijk laten de Nijkerkse politici de oren niet te makkelijk hangen naar het gepruttel van de Nijkerkse horeca en gunnen ze de Nijkerkse sportkantines de zo broodnodige kantine-inkomsten. Een beperking van schenk- en sluitingstijden zal mogelijk zelfs leiden tot een terugloop in ledenaantallen bij sportverenigingen en dat terwijl de doelstelling van de gemeente Nijkerk is om méér mensen naar de sportverenigingen te krijgen, helder uiteengezet in de nieuwe Sportnota, die onlangs het levenslicht zag.
Omdat ik géén woordvoerder ben van “de Nijkerkse sportverenigingen” beperk ik me tot de vereniging waar ik al jaren bestuurder van ben: tennisvereniging Sparta aan de Watergoorweg. Totaal zo’n slordige 600 leden en het is ieder jaar weer een uitdaging om het ledenaantal op dat niveau te houden. In de “bloeitijd” hadden we er 800 plus een wachtlijst. Onze 8 banen zijn iedere avond volledig bezet, behalve in het weekend. Behoudens een handvol competitiedagen en een paar toernooitjes gebeurt er in het weekend vrijwel niets op het park.
Sport, vooral teamsport, verbroedert, verenigt. Zorgt voor sociale cohesie, voor “kleefkracht”. Broodnodig en prettig in een almaar verder individualiserende samenleving. Vóór de wedstrijd begint worden de laatste nieuwtjes uitgewisseld, ná de wedstrijd wordt er een koffie en een andere versnapering genuttigd. Sporters leren elkaar zo ook op een andere manier kennen dan alleen op de tennisbaan. En zo ontstaan groepjes die met elkaar op vakantie gaan, bij elkaar op verjaardagen komen en die afspraken maken om met elkaar uit eten te gaan bij o.a. restaurants in Nijkerk. Wie weet is daar voor de Nijkerkse horeca nog veel méér uit te halen door middel van speciale acties of kortingen op vertoon van een ledenpas van een sportvereniging.
Tennisvereniging Sparta voelt zich op geen enkele manier aangesproken als indirecte veroorzaker van “overlast”. Daarnaast is het een utopie te verwachten dat sporters, in dit geval tennissers, direct na een partijtje tennis eerst naar huis gaan om vervolgens op het Plein of elders bij de Nijkerkse Horeca af te spreken. Ofwel: het drankje dat normaliter bij de vereniging wordt genuttigd wordt niet “elders” gekocht als het op de vereniging niet meer kan. Een beperking van de sluitingstijden levert dus alleen maar verliezers op: voor de sportvereniging, voor de Horeca en uiteindelijk ook voor de gemeente Nijkerk.
Sibert van Leeuwen
Voorzitter TV Sparta
