De kroonjuwelen van sc Hoevelaken moesten het zaterdag 21 april 2018 opnemen tegen koploper en aanstaand kampioen Unicum.
De lijstaanvoerder uit Lelystad staat al weken een straatlengte voor op de figurerende verenigingen en zal over niet al te lange tijd op de platte kar door de polder rijden. Echter, vooraf stond voor de Hoevelakense hoofdtrainer Harry Oussoren maar één ding vast: we zijn zeker van plan om het kampioensfeest van Unicum voor minimaal een week uit te stellen. En zo geschiedde.
Eigenlijk is het verhaal over de wedstrijd Hoevelaken – Unicum snel versteld. De eerste helft liet een beeld zien met twee gelijkwaardige ploegen, met mogelijkheden voor beide doelen. Unicum had echter de pech, dat de Hoevelakense sluitpost Sjoerd Kloppenburg een behoorlijk uitgeslapen indruk maakte, op twee belangrijke momenten een sta-in-de-weg was voor de aanvallers van Unicum en zodoende een uitstekende aanvulling vormde op zijn hardwerkende ploeggenoten.
Na een aardige eerste helft, mede mogelijk gemaakt door een heerlijke voorjaarszon, konden beide ploegen doelpuntloos aan de thee.
In de tweede doorgang waren de gasten uit Lelystad voornamelijk de aanvallende ploeg. Unicum verzamelde een aantal hoekschoppen, waarop men bij een verzamelaarsbeurs jaloers zou zijn. De ‘halve goals’ leverden echter niets op, zodat de wedstrijd op 0-0 leek af te stevenen. Totdat de staart in zicht kwam, en daarin zit vaak het venijn. Zo ook in deze wedstrijd. Vlak voor het eindigen van de reguliere speeltijd moest de Hoevelakense sluitpost, die eerder met een fantastische reflex en verder met een aantal goede intercepties ver buiten zijn ‘hok’ Hoevelaken in de wedstrijd hield, toch buigen voor een goed ingekopte bal van de bonkige Cees Toet. Hoevelaken leek geslagen, maar de arbiter van dienst zag een duwfout en hield Hoevelaken in de race. En niet zo maar een race. Ver in de extra tijd, die bijna een kwartier bedroeg vanwege een drinkpauze en een lange blessurebehandeling voor de Hoevelakense aanvoerder Pascal de Jong, vertrok ineens Patrick Kloppenburg vanaf de linkerkant. Met zijn snelheid was hij eerder bij de bal dan de doelman van Unicum en met een fantastische boogbal wist hij deze te verschalken. De Hoevelakense ontlading was enorm, maar vanwege de lange extra speeltijd was de wedstrijd nog niet gespeeld.
Het was daarom voor de Hoevelakers heerlijk, dat ook invaller Randy Gerritsen zich nog even liet gelden. Vanuit een hoekschop zette hij zijn hoofd doeltreffend tegen de bal om Unicum, dat inmiddels nog maar met tien man stond vanwege toenemende frustraties, de definitieve nekslag te geven. In de resterende extra minuten deed de koploper nog wel manmoedige pogingen om de score minder onaangenaam te maken, maar dat liet Hoevelaken niet toe. Voor de tweede maal op rij hield Hoevelaken de ‘nul’ en voegde het twee belangrijke competitiepunten aan het totaal toe. Dat voelde tevens als een vorm van gerechtigheid, want op 2 december 2017 waren de rollen in Lelystad omgedraaid. Daar leek Hoevelaken na een mooie treffer van Rudy Baalman op voorsprong te komen, maar werd een te betwisten vlagsignaal van de grensrechter van Unicum overgenomen en bleef de stand ook 0-0. Uiteindelijk won Unicum met 1-0 na een discutabele strafschop, benut door de reeds genoemde Cees Toet. Voor Unicum was toen alles koek en ei.
Nu zat het voor de aanstaande kampioen in Hoevelaken tegen en volgde de ene frustratie de andere op. Voor Edwin van Ankeren is het te hopen, dat zijn manschappen zich komende maand wel als waardige kampioenen kunnen gedragen.
bijdrage van Robert Kreuning
