UTRECHT – De voetballers van sc Hoevelaken trokken zaterdag naar de kelder van de Derde Klasse D, om het in Utrecht op te nemen tegen DVSU. Al bij vertrek zaten de drie punten theoretisch in de Hoevelakense tas, want met drie punten bezet DVSU de voorlaatste plaats op de ranglijst, één plaatsje hoger dan schietschijf Cobu Boys.
Ook in de praktijk kwamen de drie wedstrijdpunten zaterdag terecht tussen de voetbalplunje, die weer mee naar Hoevelaken ging. Dat die punten uiteindelijk met dichtgeknepen billen werden binnengesleept, daarop had eigenlijk niemand na de eerste doorgang meer gerekend.
Ze zaten er heerlijk bij op de warmste novemberdag ooit gemeten, Jan van den Heuvel en Eric Vos. Voor de dug-out, die veel weg had van een vogelaarhuisje van waaruit je vogels spot, was een tuinbankje geplaatst, waarop het vakantiegevoel overheerste in een entourage, die je ook bij een mooie zomeravondwedstrijd aantreft. “Als het maar geen zomeravondtempo wordt”, haastte Jan van den Heuvel te zeggen en daar had hij wel een punt. De bal ging in de eerste doorgang eigenlijk maar één kant op, en dat was in de richting van het doel van de voetbalcollega’s uit Utrecht. Het tempo waarin dit gebeurde was echter niet al te hoog en ook de ruimte die er op de vleugels lag werd te weinig, of te laat benut.
De reden voor het lage Hoevelakense baltempo kan te maken hebben met de vroege treffer. Exact op het moment dat het uurwerk naar de negen minuten overging, schoof Michel van de Bunt de bal eenvoudig in het vrije doel, na een panklare voorzet van Barry de Winter. Eigenlijk was met die treffer de druk direct van de ketel en had Jan van den Heuvel nog maar één taak: zijn manschappen erop wijzen, dat er bij de diepspelende rechtervleugelverdediger Ewoud van de Brug wel erg veel ruimte lag en dat de wisselpass daarin wel eens een nuttig wapen zou kunnen zijn. In de 23e minuut werd aan deze instructie gehoor gegeven en kon Ewoud de ruimte benutten om ten strijde te trekken. Vervolgens schoot hij de bal goed in, die óf doel zou hebben getroffen, óf net voorlangs zou zijn gegaan. De discussie daarover was echter niet nodig, want met zijn voet schoof de Utrechtse doelman de bal in de looprichting van Ramon Geijtenbeek, die hetzelfde deed als Michel van de Bunt een klein kwartier eerder: de bal in het verlaten doel schuiven.
Het eenrichtingsverkeer bleef tot aan de rust gehandhaafd, maar tot meer treffers leidde dat niet. Wel tot conclusies in de rust van de stuurlui aan de wal. “Deze ploeg ontstijgt nauwelijks het niveau van Cobu Boys”. Met een geruststellend gevoel nam de supportersschare na een kwartier bier drinken de stellingen langs de lijn weer in en was vervolgens na bijna elf minuten getuige van de mooiste treffer van de wedstrijd. Op een meter of veertig vanaf het ‘vijandelijke’ doel demonstreerde vrije verdediger Simon de Boer maar weer eens zijn wervelende traptechniek door de bal over de ver voor zijn doel staande sluitpost in het doel te prikken: 3-0. De wedstrijd leek gespeeld, vooral omdat snelheidsduivel Coen Bos in het veld kwam voor de licht aangeslagen Jan Weyn.
………. maar opeens werd het spannend!
In de zestiende minuut na de thee, vijf minuten na de prachtige treffer van Simon de Boer, kwam er een hoge Utrechtse voorzet vanaf de rechterkant. Sjoerd Kloppenburg, vaak excellerend in de lucht, kreeg de bal niet onder controle en leidde daarmee de eerste tegentreffer van de wedstrijd (en de vijfde van het seizoen) in. Veel leek dat niet uit te maken, vooral omdat een Utrechtse verdediger zijn tweede gele kaart kreeg na een geslaagde schoffelactie op invaller Tom Buitink. Ludo Horst kwam de gelederen nog aanvullen op de plaats van Barry de Winter, maar nog geen twee minuten later kwam de ploeg in ondertal tot één treffer terug. Sjoerd Kloppenburg werd verrast door een schot vanaf de rechterflank. DVSU rook daarna bloed en zette de knop op ‘wilskracht’. Billenknijpend keek Hoevelaken naar de finishvlag, mede omdat kort na de rode kaart het numerieke voordeel wegebde vanwege een knieblessure van Michel van de Bunt. Mocht er nog gewisseld worden, dan zou de gedeeld clubtopscorer daarvan gebruik hebben gemaakt, maar strompelend (en ook nuttig) maakte hij de speelminuten af. Michel had zelfs de 4-2 nog op zijn schoen, maar zag tot zijn ontzetting dat de doelman een redding verrichtte, die hij waarschijnlijk nooit meer zal verrichten. Alles ging goed. De snel opgekomen Coen Bos legde de bal panklaar voor de voeten van de meegelopen Michel van de Bunt. Hij schoot de bal hard en zuiver in, maar de doelman, die met de bal was meegelopen, wierp zich in de baan van het schot en stopte de bal, door er bijna op te gaan zitten. De kans was weg, maar de spanning bleef. Tot treffers kwam het echter niet meer, waardoor Hoevelaken moeizamer dan verwacht het klusje in Utrecht klaarde.
De eerste periodetitel ging in dit weekend naar koploper Valleivogels. Deze ploeg treft Hoevelaken half december op de laatste speeldag van de eerste competitiehelft. Voor die tijd ontmoeten de rood-witte matadoren vier ploegen uit het rechter rijtje, theoretisch goed voor twaalf punten. De eerste tegenstander in dat rijtje is DEV Doorn, dat zaterdag met 10-3 billenkoek kreeg van Scherpenzeel. De wedstrijd tegen DVSU bewees echter, dat zekerheidjes ook in deze Derde Klasse niet bestaan.
bijdrage van Robert Kreuning